In de derde ronde was Guido Willms (1870) uit Zwitserland mijn tegenstander. Ik meende opnieuw met een Belg van doen te hebben, maar hij keek mij glazig aan toen ik hem in het Nederlands begroette.
Na een debacle is het verstandig om niet direct met forse middelen te proberen het verloren punt goed te maken. In dit soort situaties (en met de zwarte stukken) kan ik altijd vertrouwen op mijn eigen Heesen Systeem, en zo ook vandaag. Ik had de hele partij geen problemen en degenen die ik mijn tegenstander voorzette, loste hij goed op. Remise dus!
