Ben je echt verbaasd dat Kuifje zeventien jaar voor Neil Armstrong als eerste man op de maan stapte?
Ik, als Kuifje liefhebber, natuurlijk niet! De waarheid is dat Hergé een methodische tekenaar was, die zijn grafische verhalen tot in het kleinste detail plande. Hij documenteerde uitgebreid over elk aspect dat hij in zijn albums wilde laten zien; tenminste, dat deed hij vanaf het album De Blauwe Lotus. De avonturen van de onverschrokken verslaggever en zijn hond Bobby zijn zo populair omdat ze een realistisch wereldbeeld schetsen.
Heb je je ooit afgevraagd waarom op de maan van Kuifje bijvoorbeeld geen fantastische dieren, UFO’s of aliens verschijnen? De auteur wilde dat wanneer mensen van vlees en bloed naar de maan gingen, ze op dezelfde plek zouden aankomen waar zijn personages al waren geweest.
Herinnert u zich de raket die de cover van Raket naar de maan illustreert, rood en wit geblokt? Het ontwerp is gebaseerd op een ballistische raket, V2-raket, die de nazi’s aan het begin van de Tweede Wereldoorlog ontwikkelden. Hergé gebruikte foto’s van die raket, maar stopte daar niet, toen hij zijn dubbele maanalbum realiseerde. Hij las boeken van de populaire sciencefictionschrijver Pierre Rousseau en de natuurkundige Auguste Piccard1, en ook L’Astronautique, uitgegeven in 1950, waarin de natuurkundige Alexander Ananoff sprak over de Reis naar de ruimte. Hij correspondeerde zelfs met hem. De kunstenaar bezocht ook wetenschappelijke onderzoekscentra om inspiratie op te doen.
Al deze informatie was nuttig voor Hergé, en dankzij de hulp van medewerkers als de Belgische cryptozoöloog Bernard Heuvelmans en de schrijver Jacques van Melkebeke, kon hij vorm te geven aan enkele losse ideeën, die begin 1948 werden gereduceerd tot de pogingen van Haddock om whisky te drinken in een context van gewichtloosheid.
Hadden Neil Armstrong, Buzz Aldrin en Michael Collins het dubbelalbum van Hergé gelezen?
Zelfs de woorden van Armstrong op 20 juli 1969: “dat is een kleine stap voor een man, een grote sprong voor de mensheid, dit is een kleine stap voor de mens, een grote stap voor de mensheid” doen denken aan die van Kuifje bij zijn aankomst: “voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid is er een ontdekkingsreiziger op de Maan“.
1 Grappig detail: Auguste Piccard, die het meest bekend is om zijn avonturen in de stratosfeer en de diepten van de oceaan – ongelooflijk voor die tijd – was vooral een geniale natuurkundige. Hij testte al zijn uitvindingen zelf: de drukcapsule en de stratosferische ballon, die de deur opende naar de moderne luchtvaart; de bathyscaaf, die zich op de bodem van de oceaan op de bodem van de Marianentrog vestigde; om nog maar te zwijgen van de meest nauwkeurige schalen en seismografen van die tijd.
Als vriend van Albert Einstein en Marie Curie was hij een echte renaissanceman die Uranium 235 ontdekte en zijn tijd ver vooruit was met zijn enthousiaste betrokkenheid bij natuurbehoud.
Het is geen wonder dat Hergé hem gebruikte als model voor Professor Zonnebloem in de Kuifje-serie.
In het verhaal De schat van Scharlaken Rackham wordt Zonnebloem geïntroduceerd. Hierin belt hij aan bij kapitein Haddock en probeert hem en Kuifje vergeefs te bewegen zijn uitvinding van een gemotoriseerde eenmansonderzeeër (bathyscaaf) te gebruiken bij het zoeken naar een schat, waarop Zonnebloem als verstekeling meegaat en zijn duikboot gedemonteerd in kisten whisky laat verstoppen. Om genoeg ruimte te maken voor de duikboot blijkt hij de flessen whisky er in de haven eerst uitgehaald te hebben, tot grote woede van Haddock.
