Gedurende miljarden jaren heeft onze planeet een groot aantal meteorieten aangetrokken die op het oppervlak zijn neergestort. Door de geschiedenis heen hebben mensen stukjes van dergelijke meteorieten verzameld en sommigen geloofden in een goddelijke aard van de stenen, terwijl anderen ze puur uit wetenschappelijke nieuwsgierigheid verzamelden.
Aangenomen wordt dat de Skystone of Hemelsteen zo’n overblijfsel is van een meteoriet.
Skystone of Hemelsteen
In 1990 kocht de Italiaanse geoloog Angelo Pitoni vreemde blauwe stenen van een Fula-chef in Sierra Leone in West-Afrika. De stam beweerde dat de stenen afkomstig waren van buitenaardse bezoekers uit de lucht. De steen was blauwachtig van kleur en bleek grotendeels uit zuurstof te bestaan.
Pitoni stuurde de steen voor analyse naar laboratoria in Rome, Duitsland en Tokio. De steen bleek voor 77 procent uit zuurstof en 20 procent uit koolstof en kalk te bestaan. Ook werden sporen van siliconen en andere materialen gevonden. De resultaten toonden aan dat de stenen niet overeenkwamen met een op aarde bekend mineraal. De onderzoekers concludeerden dat de steen van buitenaardse afkomst moest zijn.
De onderzoekers konden niet verklaren waarom de stenen een blauwe kleur behielden. Toen een klein stukje werd verpulverd en bekeken onder een microscoop, was er geen blauwe kleur zichtbaar. Het verhitten van de steen tot hoge temperaturen veranderde het mineraal niet. Zuren braken het ook niet af.
Koolstofdatering
Koolstofdatering onthulde dat de steen ergens tussen 2.500 en 17.000 jaar geleden op aarde arriveerde en wel 55.000 jaar oud kon zijn. In de loop van de tijd zijn delen van de Skystone in het bezit gekomen van verschillende verzamelaars die ze als zeer waardevolle objecten beschouwen.
In 2013 kwam de Amerikaanse kunstenaar en ontwerper Jared Collins in Hong Kong in contact met een handelaar in zeldzame edelstenen. Toen Jared hem vroeg om iets bijzonders te laten zien, presenteerde de dealer een stuk van de Skystone. De dealer vertelde een vreemd verhaal dat de stenen uit de lucht kwamen en dat hij een monster bij GRS Swisslabs had laten testen door Dr. Preeti. Na 15 maanden wachten op de resultaten, kon de dokter “de samenstelling ervan niet bepalen en gaf hij het uiteindelijk als niet-identificeerbaar terug“. Geïntrigeerd stelde Collins direct voor om de steen te kopen, maar de dealer weigerde. Dit verraste Collins, aangezien dealers geacht worden de stenen te verkopen, niet te bewaren. Het feit dat de handelaar weigerde te verkopen, betekende dus dat de steen iets bijzonders en unieks was.
“Het was een merkwaardig ding met een heel mooie blauwe kleur en toen ik de steen oppakte om hem te onderzoeken, was hij vreemd licht voor zijn grootte en ik dacht dat het een soort gesynthetiseerd of hybride was/plastic materiaal was, maar tegelijkertijd bleek het een soort natuursteen te zijn. Het was verbijsterend en ik had geen idee waar ik naar keek, en ik had geen referentiepunt om het te vergelijken met iets anders dat ik eerder had gezien of behandeld.” zei Collins in een verklaring.
De Amerikaan vertrok met lege handen, maar het verhaal bleef in zijn gedachten. Hij deed online onderzoek en ontdekte alles over het vreemde verhaal van Angelo Pitoni en zijn steen gemaakt van zuurstof. Collins kon geen informatie over de man achterhalen. In plaats daarvan concentreerde hij zich op het bemachtigen van een Sky Stone en het verkrijgen van echt bewijs.
In het museum van Erich Von Däniken, het Mystery Park1, in Interlaken, Zwitserland, bleek een monster tentoongesteld, samen met de beelden die de vreemde wezens uit de lucht, de Nomoli, voorstelden. Helaas wilde het museum geen afstand doen van een steenmonster.
Als laatste redmiddel informeerde Collins opnieuw bij dezelfde edelsteenhandelaar in Hong Kong. Tot zijn verbazing was de dealer nu wel geïnteresseerd in verkoop. Hetzelfde monster dat bij GRS Swisslabs was getest, was nu beschikbaar als Collins dat wilde. Het kwam uiteindelijk, vergezeld van een brief waarin het verhaal werd uitgelegd van hoe de steen naar Hong Kong kwam.
En die uitleg was als volgt: de edelsteenhandelaar ontmoette een Italiaanse man die edelstenen verkocht in Auroville, India, genaamd Vijay. Later op een seminarie in Italië liet Vijay hem een staal zien van een Sky Stone die hij van zijn vriend Angelo Pitoni had gekregen. Vijay geloofde dat de steen afkomstig was van de ster Sirius B.
Collins vond het verhaal fascinerend, maar het werd tijd om het echte bewijs te krijgen waar hij naar verlangde. Hij nam het Sky Stone-monster op 6 maart 2019 mee naar de afdeling Earth and Space Sciences van de University of Washington om te testen. “Om er zeker van te zijn dat de tests onpartijdig werden uitgevoerd, heb ik de universiteit nooit specifiek verteld wat ze aan het onderzoeken waren. Alleen dat het materiaal naar verluidt uit de lucht is gevallen en onder de grond is teruggevonden.”
Na jaren van reizen en onderzoek bevestigde Collins dat de Sky Stones anders zijn dan alles op aarde.
1 Jungfrau Park (eerder Mystery park) is een avonturenpark in het Zwitserse kanton Bern, bij de stad Interlaken tussen het meer van Brienz en het meer van Thun.
Mystery park werd geopend in 2003 en opgericht door de Zwitserse publicist Erich von Däniken, bekend als verdediger van de theorie dat de aarde in een ver verleden door buitenaardse wezens werd bezocht. Deze buitenaardse bezoekers zouden een invloed hebben gehad op oude beschavingen en werden door de mensen van toen als goden beschouwd.
Het doel van het park is om de mysteries van de wereld te tonen en uit te leggen. De bezoeker moet hier zelf een oordeel over vormen er wordt alleen informatie gepresenteerd.
Het park heeft zeven thematische paviljoens, die opgesteld zijn rondom een cirkel. Men vindt daar multimediale belevingen, die vooral verschillende raadsels behandelen:
- Vimana – Spaceshuttles uit het antieke India?
- Oriënt – Piramides zonder bouwplan?
- Maya’s – Een volk van geniale astronomen?
- MegaStones – Stonehenge, een tijdmachine voor de hogepriesters?
- Contact – Cultuurschok of inspiratie?
- Nazca – Pictogrammen voor de goden?
- Challenge – Zijn we alleen in het universum?
Het aantal bezoekers was te laag voor een rendabele exploitatie zodat het park einde 2006 werd gesloten. Nadat de financiële problemen in mei 2009 waren opgelost werd het park heropend. Na het einde van het seizoen 2009 werd het park omgedoopt naar Jungfrau Park.