Nibiru, de twaalfde planeet?!

Er gebeuren vreemde dingen aan de buitenranden van ons zonnestelsel. Een object met een massa tot tien keer de massa van de aarde trekt anderen naar zich toe. Is het een planeet of iets anders? Wetenschappers worstelen nog steeds met het vinden van een verklaring; maar ze noemen het de ‘Planeet X’.

Nibiru is Planeet X

In de uitgestrektheid van de ruimte ligt een planeet die anders is dan alle andere: Nibiru, de twaalfde planeet in ons zonnestelsel. Van deze planeet kwamen de Anunnaki, een ras van buitenaardse wezens met geavanceerde technologie en een missie om naar goud te delven. Toen de Anunnaki de aarde ontdekten, een planeet met overvloedige goudbronnen, maar met een gebrek aan arbeidskrachten om deze te delven, namen ze hun toevlucht tot DNA-experimenten op vroege mensen, waardoor een hybride ras ontstond dat uitsluitend voor de goudwinning was ontworpen.

Anunnaki komen

Enki en Enlil, de halfbroers en leiders van de Anunnaki, waren verwikkeld in een eeuwenlange vete die werd gekenmerkt door gewelddadige botsingen en machtsstrijd die onnoemelijk lijden veroorzaakte voor de mensen die er middenin zaten. De impact van de Anunnaki op de menselijke beschaving kan worden waargenomen in oude culturen zoals de Sumeriërs, Egyptenaren en Babyloniërs. Niettemin was het de Toren van Babel die hun lot bezegelde, omdat zij verschillende talen creëerden om onenigheid onder de mensen te zaaien. Toch hebben hun wanhopige maatregelen hun ondergang alleen maar bespoedigd.

Anunnaki gaan

Naarmate de tijd verstreek, nam de controle van de Anunnaki over de aarde geleidelijk af. Ze keerden uiteindelijk terug naar Nibiru en lieten mythen en legendes achter over hun bestaan op aarde. Wetenschappers staan zeer sceptisch over de verhalen rondom Annunaki en Nibiru.

Fuente Magna schaal

Stel je de verbazing van archeologen voor die in Zuid-Amerika een 5000 jaar oude schaal ontdekten met spijkerschrift – een oud Sumerisch schrift uit het huidige Irak. Hoe is dit artefact in Bolivia terechtgekomen? De ontdekking van de Fuente Magna Bowl heeft tot veel controverse en debat onder wetenschappers geleid1. Sommigen geloven dat het bewijs levert van vroeg transoceanisch contact tussen de oude beschavingen van Mesopotamië en Zuid-Amerika, terwijl anderen sceptisch blijven. Niettemin blijft de kom een intrigerend artefact dat nog volledig moet worden begrepen of verklaard.

3000 voor Christus

De Fuente Magna Bowl is een grote stenen schaal die in 1958 werd ontdekt aan de oevers van het Titicacameer in Bolivia. Het bevat inscripties in twee verschillende scripts: één in een proto-Soemerisch schrift en de andere in een proto-Indo-Europees schrift. Er wordt aangenomen dat de kom dateert uit ongeveer 3000 voor Christus, waardoor het mogelijk een van de oudst bekende geschreven artefacten in Amerika is. De ontdekking van deze kom roept vragen op over de mogelijkheid van vroege menselijke interactie en uitwisseling tussen continenten.

Het spijkerschrift in de schaal

Maar waarom zou een kom met Sumerische tekst meer dan 13.000 kilometer van Sumerië terechtkomen? Zou dit een bewijs kunnen zijn dat de vroege mensen ooit echt beïnvloed kunnen zijn door bezoekers van een andere planeet?

Sommige deskundigen zijn van mening dat Tiwanaku en Pumapunku, gelegen nabij het Titicacameer, mijncentra waren, wat, volgens de theorieën van auteur Zechariah Sitchin, de aanwezigheid van Sumerische geschriften in het gebied zou kunnen verklaren. Sitchin stelde dat de Sumeriërs in wisselwerking stonden met een zeer geavanceerd buitenaards ras dat bekend staat als de Anunnaki. De ontdekking van deze kom zou de geloofwaardigheid van Sitchins theorieën nog verder vergroten.

The Adam and Eve Story

Maar daar houden de mysteries niet op. In 1966 classificeerde de CIA een boek, ‘The Adam and Eve Story’ van Chan Thomas, zonder dat iemand de kans had het te lezen. Dankzij een verzoek uit de Freedom of Information Act (FOIA) heeft de CIA onlangs 57 pagina’s van de inhoud van het boek vrijgegeven, opgeschoond om gevoelige informatie te verwijderen. Dit boek onderzoekt de geschiedenis van catastrofale gebeurtenissen en voorspelt potentiële toekomstige catastrofes.

Pagina uithet CIA classified boek van Chan Thomas

Het boek suggereert dat een poolverschuiving een wereldwijde milieuramp zou kunnen veroorzaken, wat zou kunnen leiden tot een massale uitsterving. De auteur stelt dat de cyclus van cataclysme en schepping te wijten is aan een uitlijning van bepaalde planeten in ons zonnestelsel, wat leidt tot een verstoring van de magnetische velden van de aarde, waardoor de polen verschuiven. De theorie is dat dit in het verleden al is gebeurd en in de toekomst opnieuw zal gebeuren. Dit kan worden voorspeld door de bewegingen van de planeten te volgen. Het verschuiven van de polen zou aardbevingen en tsunami’s kunnen veroorzaken die de menselijke bevolking kunnen verwoesten.

De theorie van een poolverschuiving wordt ondersteund door bewijs van massale uitsterving in het verleden. Het feit dat de CIA dit boek heeft geclassificeerd, roept echter vragen op over de inhoud ervan. Sommigen speculeren dat de CIA niet wilde dat iemand iets over de voorspellingen hoorde, omdat deze in tegenspraak waren met hun eigen overtuigingen en agenda’s. Het kan ook zijn dat de voorspellingen licht zou werpen op religieuze onderwerpen en theorieën dat in tegenspraak zou zijn geweest met het officiële verhaal.

Door het vrijgeven van slechts 57 pagina’s van het hele manuscript vragen lezers zich af welke geheimen de CIA verborgen hield. Sommigen geloven zelfs dat dit boek de sleutel kan zijn tot het begrijpen van de toekomst van onze planeet en het voorkomen van potentiële rampen. Wat de reden ook mag zijn om dit boek geheim te houden, het is duidelijk dat de CIA niet wilde dat iemand van de inhoud ervan op de hoogte was, waardoor het boek nog meer mysterieus werd.

Intrigerende ontdekkingen zoals de Fuente Magna Bowl en het verboden CIA-boek roepen vragen op over de verborgen geschiedenis van onze planeet en de mogelijkheid van buitenaardse interacties.


1 Op de website van Skepis tref ik de volgende passage aan over de schaal:

“De wetenschappelijke waarde van de fuente magna is moeilijk te beoordelen. Het verhaal zelf kent veel hiaten en onzekerheden. Gevestigde archeologen zien niets bijzonders in de krabbels en herkennen geen spijkerschrift, maar iconen afkomstig van een late Olmec– of vroege Mayacultuur. Niemand scheen zich af te vragen waarom de schrijvers ineens geen kleitabletten meer gebruikten. Waarom leerden de Soemeriërs het Aymaravolk niet schrijven?
De afrocentrische theorie is zeer omstreden… Op zich valt het niet uit te sluiten dat Afrikanen in het verre verleden ooit Zuid-Amerika hebben bereikt. Tastbare bewijzen ontbreken echter en ook DNA-onderzoek geeft geen ondersteuning voor deze theorie. Maar hoe men de vondsten en de theorie ook inschat, er wordt in de teksten met geen woord gerept over ruimteschepen of astronauten.”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *