“The Dangerous Case of Donald Trump” is een boek (oorspronkelijk gepubliceerd in 2017, met updates later) waarin een groep psychiaters, psychologen en andere geestelijke gezondheidsexperts hun ernstige bezorgdheid uiten over de psychologische gesteldheid van Donald Trump.

De kernboodschap van het boek is:
Een waarschuwing
1. Een Waarschuwing: De auteurs stellen dat Donald Trump (op basis van zijn publiekelijk observeerbare gedrag, uitspraken en beslissingen als president en daarvoor) duidelijk tekenen vertoonde van ernstige psychologische problemen, die hem ongeschikt maakten voor het ambt van president. Ze noemen kenmerken zoals:
- Narcistische persoonlijkheidsstoornis (grandioos gevoel van eigen belangrijkheid, behoefte aan bewondering, gebrek aan empathie). Daar lijken al diverse regeringen gebruik van gemaakt te hebben!
- Antisociale trekken (negeren van regels en rechten van anderen, manipulatie, gebrek aan berouw).
- Paranoïde neigingen.
- Extreme impulsiviteit en gebrek aan zelfbeheersing.
- Onvermogen om met kritiek om te gaan of te leren van fouten.
- Gebrek aan realiteitstoetsing en loskoppeling van feiten.
- Onvermogen tot complexe gedachten of nuance.
- Emotionele instabiliteit.
De “Goldwater rule”
2. Overtreding van de “Goldwater Rule”: Normaal gesproken hanteert de American Psychiatric Association de “Goldwater Rule“, die het psychiaters verbiedt om publieke figuren te diagnosticeren zonder persoonlijk onderzoek en toestemming. De auteurs in dit boek stellen echter dat de situatie “zo uitzonderlijk gevaarlijk was“, dat hun “duty to warn” (plicht om te waarschuwen) voor het landsbelang zwaarder woog dan deze beroepsethische norm. Ze zien het als een medisch-ethische noodsituatie.
Gevaar voor democratie en nationale veiligheid
3. Gevaren voor de Democratie en Nationale Veiligheid: De auteurs betogen dat Trumps psychologische kenmerken “een direct gevaar vormden voor de nationale veiligheid, de stabiliteit van de democratische instellingen en het welzijn van de bevolking“. Ze vreesden dat zijn gedrag kon leiden tot impulsieve beslissingen (bijv. over kernwapens), het ondermijnen van vertrouwen in de overheid, het aanwakkeren van sociale verdeeldheid en het verzwakken van internationale allianties.
Kortom
Het boek biedt een professionele waarschuwing op basis van geobserveerd gedrag en de risico’s die zijn psychologische gesteldheid met zich meebracht.
Het boek beschrijft de collectieve zorg van geestelijke gezondheidsexperts dat Donald Trump, vanwege zijn waarneembare psychologische kenmerken, een bedreiging vormt voor de VS en de wereld.
Bestseller
Het boek is een *New York Times*-bestseller; en dit is de flaptekst:
“Meer dan twee dozijn psychiaters en psychologen zijn het erover eens dat Trumps geestelijke toestand een duidelijk en actueel gevaar vormt voor de VS.
Sinds het begin van Donald Trumps presidentiële campagne is één vraag, stilletjes maar dringend, de observaties van bezorgde burgers binnengedrongen: Wat is er *mis* met hem?
Beperkt door de “Goldwater-regel” van de American Psychiatric Association, die professionals in de geestelijke gezondheidszorg verbiedt om publieke figuren te diagnosticeren die ze niet persoonlijk hebben onderzocht, hebben veel van degenen die gekwalificeerd zijn om deze vraag te beantwoorden, zich terughoudend opgesteld om de kwestie überhaupt te bespreken.
Het publiek is daardoor aan zijn lot overgelaten en vraagt zich af of hij gek, slecht, of beide is. In dit boek betogen zevenentwintig psychiaters, psychologen en andere deskundigen op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg dat, in het geval van Trump, hun morele en maatschappelijke “plicht om Amerika te waarschuwen” zwaarder weegt dan professionele neutraliteit. Vervolgens onderzoeken ze Trumps symptomen en mogelijk relevante diagnoses om een complexe, zij het ook gevaarlijk gestoorde, man te vinden.
Philip Zimbardo en Rosemary Sword verklaren Trumps impulsiviteit bijvoorbeeld in termen van “ongebreideld en extreem hedendaags hedonisme“.
Craig Malkin schrijft over pathologisch narcisme en politiek als een dodelijke mix.
Gail Sheehy over een gebrek aan vertrouwen dat paranoia overstijgt.
Lance Dodes over sociopathie.
Robert Jay Lifton over de “kwaadaardige normaliteit” die zich in het dagelijks leven kan voordoen als psychiaters zich niet uitspreken…”