Blogs van Jos Heesen
Dit zijn berichten over het wel en wee van het beheer en beheerder van deze website.
Opnieuw vol goede moed, nog immer met anderhalve punt op zak, naar de 7e ronde, waar weer een Griek op mijn wacht. Het is Nikiforos Panaretos, ongeveer even oud als mijn dochter. Ik ga er vanuit dat hij net zo graag wilde scoren als dat ik dat deed. Het werd dan ook een partij “Chess with Chilli” zoals mijn computer dat uitdrukt.
Vol goede moed, met anderhalve punt op zak, naar de 6e ronde, waar weer een Griek op mijn wacht. Ditmaal is het Themistoklis Zygourakis. Een leeftijdsgenoot en eveneens in het rijke bezit van anderhalve punt. We hadden beiden het plan om daar twee en een half van te maken, wilden we nog met goed fatsoen thuis kunnen komen.
De 5e ronde brengt een Fransman, Adrien Girard, aan het bord. Jong, want geboren in de 21ste eeuw.
Vandaag, in de 4e ronde, staat er weer een Griek op het menu. Ditmaal is dat Polychronis Perrakis; 20 jaar jonger. En, geheel tegen de normale gang van zaken, werd ik verrast in de opening. Op het bord stond plotseling het Franse Vleugelgambiet!
Als je na 2 rondes anderhalve punt hebt, schiet je al snel door naar de bovenste regionen van de ranglijst. Ook dit keer: ik mocht met wit aantreden tegen opnieuw een jonge Griek, Ballas met een ellenlange dubbele voornaam.
De tweede tegenstander was een jonge Italiaan, Francesco Belli, Maar goed, zo ongeveer al mijn tegenstanders zullen in mijn ogen “jong” zijn. In de deelnemerslijst staan slechts 2 andere namen met Senior 65 erachter.
Het eerste punt is binnen! Mijn tegenstander was een Griek, Iraklios Pylarinos, In de partij kreeg ik vlot een voordeel omdat hij de opening verkeerd aanpakte.
Vandaag (21/6) is de officiële ontvangst van de deelnemers, Op de laatste lijst stond ik ergens middenin qua ELO-rating. Een bekende naam bovenin is de Bulgaarse Antoaneta Stefanova, van 2004 tot 2006 was zij wereldkampioen bij de vrouwen, en In 2012 won Stefanova het wereldkampioenschap rapid-schaak voor vrouwen.
In Alphen aan den Rijn, waar we en tijdje gewoond hebben, kwam je in het stadscentrum op elke hoek wel een referentie naar het Romeinse verleden tegen. Het is mij opgevallen dat dat in Woerden helemaal niet het geval is.
Nu ik een halfjaar in Woerden woon, wordt het tijd om me de geschiedenis van Woerden eigen te maken.