Toen Bukowski 24 jaar oud was, werd zijn korte verhaal “Aftermath of a Lengthy Rejection Slip” gepubliceerd in het tijdschrift Story. Twee jaar later werd een ander kort verhaal, “20 Tanks from Kasseldown”, gepubliceerd door de Black Sun Press in Issue III van Portfolio: An Intercontinental Quarterly, een losbladige collectie in beperkte oplage, gedrukt in 1946 en onder redactie van Caresse Crosby. Omdat hij er niet in slaagde door te breken in de literaire wereld, raakte Bukowski gedesillusioneerd en stopte hij bijna tien jaar met schrijven, een tijd die hij een “tienjarige dronkaard” noemde.
Robert Frost (1874 – 1963) is een dichter die heel bekend werd door zijn gedicht “The road not taken” uit zijn poëziebundel Mountain Interval die in 1916 werd gepubliceerd.
Een gedicht dat voornamelijk een cult-status kreeg door de laatste twee regels.
Dat waren ook de regels die ik er van kende, maar ik had nooit het geheel gelezen. Gelukkig is het internet alwetend en regelde dat deze lacune in mijn opvoeding opgelost werd.
Waarom zijn het juist Franse liederen die in mijn hoofd blijven zitten? Vandaag was het L’été Indien van Joe Dassin. Is het omdat ze mysterieus blijven omdat ik de tekst niet helemaal kan volgen?
Ik denk we dat dat een van de oorzaken is. Afijn hier is de tekst en de vertaling:
Het gedicht “For whom the bell tolls” waar ik onlangs opstuitte, is van de Engelse dichter John Donne (1572 – 1631) en was oorspronkelijk proza in zijn Devotions Upon Emergent Occasions, Meditation XVII.
Het Gebed om Kalmte (in het Engels: the Serenity Prayer) is een bekend gebed uit de christelijke traditie, geschreven door de theoloog Reinhold Niebuhr.
