Blogs van Jos Heesen
Bericht met actualiteitswaarde
Op mijn omzwervingen op het internet kwam ik ergens “Earth4All” tegen. Het blijkt een soort opvolger te zijn van de “Club van Rome” die ik me nog van vroeger (1970) herinner. Ook nu is er sprake van een aantal bezorgde wetenschappers die ideeën poneren om toekomstige rampspoed en ellende op aarde te voorkomen.
In een eerder bericht had ik het over de theorie van Huntington en zijn Clash of Civilizations, toegespitst op de relatie tussen de islamitische en christelijke culturen. Daar ging ik ook in op de Nederlandse situatie. In dit tweede deel wil ik eens kijken hoe de stand van zaken in Engeland is, en of er verschillen met Nederland zijn.
De relatie tussen de islamitische en christelijke culturen is eeuwenoud, complex en gelaagd. In onze tijd staan deze culturen opnieuw op scherp, niet zozeer door oorlogen zoals in het verleden, maar door migratie, culturele onzekerheden en maatschappelijke veranderingen. In Nederland zijn de gevolgen hiervan duidelijk zichtbaar: in het publieke debat, in de politiek en in het dagelijks leven van miljoenen mensen.
“The Dangerous Case of Donald Trump” is een boek (oorspronkelijk gepubliceerd in 2017, met updates later) waarin een groep psychiaters, psychologen en andere geestelijke gezondheidsexperts hun ernstige bezorgdheid uiten over de psychologische gesteldheid van Donald Trump.
De uitspraak van Louis Brandeis uit het begin van de 20e eeuw klinkt vandaag de dag onheilspellend actueel. Terwijl wereldwijde ongelijkheid groeit en economische macht zich concentreert bij een kleine elite, rijst de vraag of democratie nog werkelijk functioneert zoals bedoeld.
Er worden voortdurend boeken geschreven over hoe je gemoedsrust kunt bereiken in een ogenschijnlijk chaotische wereld. Consultants verdienen hun brood door bij je thuis langs te komen en alles te organiseren, van wat je draagt tot hoe je kleding in de kast hangt. En toch hebben mensen nog altijd moeite om vrije tijd over te houden voor familie en vrienden.
OP 19 juni 2025 publiceerde het Bulletin of Atomic Scientists onderstaand bericht, dat ik zeer verhelderend vond voor de huidige precaire situatie in het Midden-Oosten.
Dit vond ik op de Scientias website en heb ik een beetje aangepast. Het klinkt als een waanzinnige doorbraak, vergelijkbaar met Einsteins Algemene Relativiteitstheorie:
“Tijd is niet gewoon een lijn die van verleden naar toekomst loopt, maar heeft drie dimensies, net zoals de ruimte om ons heen. Dat beweert althans de natuurkundige Gunther Kletetschka met een nieuw theoretisch model. Het mooiste is: we kunnen het binnenkort testen.
Volgens Oliver Burkeman zijn we voorbestemd om ongeveer 4000 weken op deze planeet te zijn. Eeuwenlang werden technologische ontwikkelingen, van de drukpers tot de stofzuiger, uitgevonden om ons vervelende taken uit handen te nemen en die 4000 weken zinvoller (= meer vrije tijd?!) te laten zijn. Maar het lijkt er op dat ze in plaats daarvan ons alleen maar meer tijd om te werken gegeven hebben!
Ergens op deze site had ik het al eens over het presentisme, maar dan vooral in geschiedkundige zin. Er is ook een filosofische term ‘presentisme’ en daar is dit bericht aan gewijd.