Na de trappiramides van de Egyptische Derde Dynastie en vóór de echte piramides van de Vierde Dynastie, werden zeven mysterieuze kleine trappiramides gebouwd door Snofroe2 en een van zijn voorgangers. Een van die piramides werd aangetroffen op het Egyptische eiland Elephantine.
Het lezen van oude documenten, zelfs als ze in goede staat verkeren, kan van de lezer vereisen dat hij zich verdiept in de methodes van een cryptoloog die gecodeerde berichten ontcijfert. Niet zozeer omdat de schrijver opzettelijk geheimzinnig wilde zijn met zijn teksten, maar omdat combinaties van de geletterdheid van de schrijver, de leesbaarheid van zijn handschrift, de verouderde spelling- en grammatica conventies, maar ook zelfverzonnen ad-hoc afkortingen om ruimte te besparen. Computers komen helpen.
Voor de 70e verjaardag van Albert Einstein, gaf zijn vriend en wandelgenoot Kurt Gödel de natuurkundige een ongewoon geschenk: het wiskundig bewijs, geworteld in Einsteins eigen relativiteitstheorie, dat tijd niet kon bestaan.
Onlangs zag ik op Netflix een documentaire over Göbekli Tepe in het kader van de serie “Ancient Apocalypse” van Graham Hancock. Hoe weerlegt de huidige wetenschap zijn beweringen?
Sommige filosofen beweren dat tijd een illusie is omdat het een subjectieve ervaring is die door onze eigen geest wordt gecreëerd. Ze beweren dat tijd geen objectieve realiteit is die onafhankelijk bestaat van onze perceptie ervan.
Heidegger bijvoorbeeld schreef uitgebreid over het onderwerp tijd en zijn relatie met het zijn.
In de notatie maand/dag van de datum 14 maart, kom je op de eerste cijfers van Pi: 3,14.
Het geeft de verhouding tussen de omtrek en de diameter van een cirkel. Maar vreemd genoeg komt Pi op veel meer plekken in de wis- en natuurkunde te voorschijn, terwijl daar helemaal geen cirkels in beeld zijn!
Een recente studie door academici van Royal Holloway, gepubliceerd in Current Biology, laat zien hoe onze hartslag kan leiden tot verstoringen in onze perceptie van tijd.
De priemgetallen lijken zo onregelmatig dat ze willekeurig gekozen lijken te zijn, en toch zijn ze exact bepaald. Deze mengeling van bijna-willekeurigheid en exact patroon heeft wiskundigen eeuwenlang verleid, zowel professionals als amateurs, om berekeningen te maken, patronen te herkennen, vermoedens te hebben en vervolgens proberen om die te bewijzen.
Het heeft me altijd verbaasd dat we op de middelbare school in de geschiedenislessen niet meer te horen kregen over een cultuur die duizenden jaren stand hield: de farao tijd in Egypte.
Ik lees nu een boek over een merkwaardige episode in die 3000 jaar: “De wrake Gods” van Graham Phillips uit 1998.