Het verlies van ’s werelds grootste kennisarchief, de Bibliotheek van Alexandrië, wordt al eeuwenlang betreurd. Maar hoe en waarom ze verloren is gegaan, is nog steeds een mysterie. Het mysterie bestaat niet door een gebrek aan verdachten, maar door teveel verdachten.
Met een brief aan de redacteur van Nature – een vooraanstaand internationaal wetenschappelijk tijdschrift – beschreef natuurkundige Lise Meitner, met de hulp van haar jonge neef Otto Frisch, een fysieke verklaring van hoe kernsplitsing zou kunnen gebeuren.
Niet-ontplofte atoombommen liggen nog steeds voor de Amerikaanse kusten, ingebed in moerassen of op de zeebodem.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden van Amerika’s 32, officieel erkende “Broken Arrows” – de terminologie van het Pentagon voor de onbedoelde lanceringen, ontploffingen, diefstallen of verliezen van Amerikaanse kernwapens.
Het gedicht “For whom the bell tolls” waar ik onlangs opstuitte, is van de Engelse dichter John Donne (1572 – 1631) en was oorspronkelijk proza in zijn Devotions Upon Emergent Occasions, Meditation XVII.
Er zijn naar schatting 400 miljard sterren in ons eigen Melkwegstelsel. Het aantal sterren in het hele zichtbare heelal is nog vele, vele malen groter.
Als slechts een zeer, zeer klein percentage van deze sterren planeten zou hebben, en van die planeten weer een zeer, zeer klein percentage intelligent leven zou herbergen, zou dit over het hele heelal geteld toch een fors aantal beschavingen moeten zijn.
Na de trappiramides van de Egyptische Derde Dynastie en vóór de echte piramides van de Vierde Dynastie, werden zeven mysterieuze kleine trappiramides gebouwd door Snofroe2 en een van zijn voorgangers. Een van die piramides werd aangetroffen op het Egyptische eiland Elephantine.
Het lezen van oude documenten, zelfs als ze in goede staat verkeren, kan van de lezer vereisen dat hij zich verdiept in de methodes van een cryptoloog die gecodeerde berichten ontcijfert. Niet zozeer omdat de schrijver opzettelijk geheimzinnig wilde zijn met zijn teksten, maar omdat combinaties van de geletterdheid van de schrijver, de leesbaarheid van zijn handschrift, de verouderde spelling- en grammatica conventies, maar ook zelfverzonnen ad-hoc afkortingen om ruimte te besparen. Computers komen helpen.