De term ‘dubbelganger’ wordt tegenwoordig door mensen gebruikt om te verwijzen naar twee mensen die op elkaar lijken, maar dat is in zekere zin misbruik van het woord. In de juiste definitie verwijst een dubbelganger naar een verschijning van een levend persoon. Het is niet alleen iemand die op iemand anders lijkt, maar een weerspiegeling, duplicaat, is van die persoon.
Een van de griezeligste gevallen van het bestaan van een dubbelganger is Emilie Sagee. Haar verhaal werd voor het eerst verteld door Robert Dale-Owen in 1860, in zijn boek Footfalls on the Boundary of Another World. Zelf hoorde hij het verhaal van Julie von Güldenstubbe, dochter van baron von Güldenstubbe, die in 1845 in het huidige Letland het elitaire internaat Pensionat von Neuwelcke bezocht. Dit was de school waar Emilie Sagee dat jaar werkzaam was.
Emilie was op dat moment nog maar 32 jaar oud. Ze was aantrekkelijk, slim en over het algemeen geliefd bij de studenten en het personeel van de school. Vreemd genoeg was ze de afgelopen zestien jaar echter al op achttien verschillende scholen werkzaam geweest, waarbij Pensionat von Neuwelcke haar negentiende werkplek was. Langzaam begon het duidelijk te worden waarom Emilie haar positie in geen van de banen lange tijd kon behouden.
Emilie Sagee had een dubbelganger – een spookachtige tweelingzus – die zichzelf op willekeurige momenten zichtbaar maakte voor anderen. De eerste keer dat het werd opgemerkt, was toen ze lesgaf aan een klas met meisjes. Ze schreef iets op het bord, met haar rug naar de meisjes gericht, toen uit het niets een entiteit verscheen die precies op haar leek. Het/ze stond vlak naast haar en bespotte haar door haar bewegingen te imiteren. Terwijl alle meisjes deze dubbelganger konden zien, kon Emilie dat zelf niet. Sterker nog, ze is haar tweelingzus nooit tegengekomen, wat eigenlijk voor haar het beste was. Het wordt als een buitengewoon slecht voorteken beschouwd als men de eigen dubbelganger ziet. Wie zijn dubbelganger tegenkomt, kan er immers vanuit gaan dat het levenseinde nabij is. Althans, zo leren de volksverhalen ons.
Sinds die eerste waarneming werd de schijnbare tweelingzus van Emilie vrij vaak opgemerkt door anderen op school. Men zag haar naast de echte Emilie zitten, zwijgend etend; Emilie imiteren terwijl ze haar dagelijkse werk deed; in de klas zitten terwijl Emilie lesgaf. Op een keer, toen Emilie een van haar studenten hielp met aankleden voor een evenement, verscheen de dubbelganger.
De studente viel onmiddellijk flauw toen ze naar beneden keek en twee Emilies zag die haar jurk aan het repareren waren.
De meest spraakmakende waarneming van Emilie was toen ze werd gezien in de tuin door een klas met 42 meisjes, die leerden naaien. Toen de begeleider van de klas even naar buiten liep, liep Emilie naar binnen en ging op haar plaats zitten. De studenten dachten er niet veel over na, totdat een van hen erop wees dat Emilie nog steeds in de tuin aan het werk was. Ze moeten doodsbang zijn geweest voor de andere Emilie in de kamer, maar sommigen van hen waren dapper genoeg om deze dubbelganger aan te raken. Wat ze ontdekten was dat hun handen door haar heen konden gaan en alleen iets voelden dat leek op een spinnenweb.
Toen Emilie hiernaar werd gevraagd, wist ze het niet. Ze had deze tweelingzus van haar, die haar leven verpestte, nog nooit gezien en had er dus ook geen controle over. Vanwege deze etherische entiteit waren al haar vorige banen mislukt. Het zien van twee Emilies tegelijk bracht mensen natuurlijk in paniek. Veel ouders waren begonnen hun kinderen uit de instelling te halen en met tegenzin moest de directeur Emilie laten gaan, ondanks haar ijverige karakter en capaciteiten als onderwijzeres.
Er zijn heel weinig verklaringen voor de dubbelganger van Emilie. Feitelijke gevallen van dubbelgangers zijn vrij zeldzaam en het verhaal van Emilie is waarschijnlijk het engste van allemaal. Als de dubbelganger van Emilie zichzelf zichtbaar maakte, leek de werkelijke Emilie erg uitgeput en lusteloos, alsof het duplicaat een deel van haar geest was, dat was losgebroken. Toen het verdween, was ze weer haar normale zelf.
Na het incident in de tuin had Emilie gezegd dat ze de neiging had gehad om naar binnen te gaan om zelf toezicht te houden op de kinderen, maar dat ze dat niet echt had gedaan. Dit geeft aan dat de dubbelganger misschien een weerspiegeling was van het soort leraar dat Emilie wilde zijn, maar niet kon omdat ze maar op een plek tegelijkertijd kon zijn. Er is een theorie die stelt dat de dubbelganger naar buiten komt om de taken uit te voeren die Emilie zou doen in een alternatief universum, waar ze een andere keuze had gemaakt dan in de echte wereld.
Wat het ook is, er wordt bijna twee eeuwen na de gebeurtenis nog steeds over de zaak van Emilie Sagee gesproken. Een geval als dit is zowel fascinerend als beangstigend, en je vraagt je af of ook wij een dubbelganger hebben waarvan we ons niet bewust zijn…
Ben je nu benieuwd of er ergens een dubbelganger rondloopt? Er is een website, Twinstrangers, waar je je kunt opgeven en ze gaan op zoek…