Indeling van het Pantheon
Zoals in het vorige bericht over het Pantheon in Rome al aangegeven, ga ik hier wat dieper in op de indeling van het gebouw. Het blijkt dat werkelijk niets in die indeling toevallig is.
Categorie: Geschiedenis
Alles wat ooit gebeurd is, en daarbij raakvlakken heeft met de andere categorieën, heeft mijn interesse.
Het Pantheon in Rome
Van alle wereldsteden die ik bezocht, is Rome me het beste bijgebleven. En van al het moois dat Rome (en Vaticaanstad!) te bieden heeft, is voor mij het Pantheon, aan de zuidzijde van de Piazza della Rotonda, het meest intrigerend. Het Pantheon is een complexer gebouw dan het blote oog doet vermoeden en het houdt de gemoederen van historici en archeologen al vele jaren bezig.
The Pursuit of Happiness in the Declaration of Independence
In het eerste artikel van de Amerikaanse “Declaration of Independence” beschreef Thomas Jefferson in 1776 de drie onontvreembare rechten van de mens: “Life, liberty and the pursuit of happiness”. Die drie hebben geen juridische grond, maar zijn bedoeld als inspiratie en richtsnoer voor regeringen en presidenten.
Vrouwenschaak – De Wereldkampioenen
Hier een overzicht van alle vrouwen die ooit wereldkampioen schaken zijn geweest.
Wilhelm Steinitz 5/5
Op de site van Tim Krabbé vond ik een Interview met Steinitz. Dat leek me een aardige afsluiting van mijn artikelen reeks!
Wilhelm Steinitz 4/5
In 1883 werd Steinitz tweede in het sterke toernooi in Londen. Eerste werd Zukertort. Dit gaf natuurlijk opnieuw aanleiding voor het oprakelen
Wilhelm Steinitz 3/5
We verlieten Steinitz de vorige keer na zijn overwinning op Anderssen. In de jaren daarna speelde hij weer diverse matches: hij versloeg
Wilhelm Steinitz 2/5
Steinitz leerde het schaakspel pas relatief laat: toen hij 12 was. Hij begon er pas serieus werk van te maken toem hij, 21 jaar oud, het ouderlijk huis verliet om in Wenen wiskunde te gaan studeren aan de Vienna Polytechnic.
Wilhelm Steinitz 1/5
Hoewel in mijn ogen Paul Morphy de echte eerste wereldkampioen schaken was, was het toch Wilhem Steinitz die er met die titel vandoor ging. “Hoe kon dat nou gebeuren?” was een van de vragen die voor mij open bleven staan,