Blogs van Jos Heesen
Alles over schaken: eigen en andermans prestaties op het schaakbord
Vrouwen hebben, om welke reden dan ook, niet echt een gelijkwaardige positie bereikt met de mannelijke schakers. Madame Chaudé de Silans, een van de betere speelsters (in 1950 was ze de eerste vrouw die in een Olympisch schaakteam speelde (voor Frankrijk)), maakte de minachtende opmerking waarom haar eigen sekse het niet beter deed: “Vrouwen kunnen niet schaken omdat je vijf uur lang stil moet zijn.”
De laatste tijd ben ik weer actief op chess.com onder het pseudoniem “Aquamarijn”. Tot nu toe steeds partijtjes met de tijdcontrole van 3 minuten voor de partij en 2 seconden per zet erbij. Maar ook wat langere partijen van 30 minuten voor de hele partij. Met een dergelijk tempo kreeg ik recent een instructief toreneindspel op het bord.
De voormalige wereldkampioen schaken Gary Kasparov beschreef de Hongaarse spelster Judit Polgár als “een circuspop” en zei dat vrouwen thuis moesten blijven om voor de kinderen te zorgen.
De laatste ronde en niet meer interessant voor mijn kansen op een podiumplaats. Dat betekent de dood of de gladiolen! Dat begon al in mineur: mijn tegenstander had zich met hoofdpijn afgemeld, Tja, ook voor hem zat er geen podiumplaats in… Ik kreeg de keus: of een gratis punt en niet spelen, of spelen.
Dit keer was maar een kant van het notatie formulier noodzakelijk. Tegen de Duitser Dieter Cepak werd een toreneindspel remise.
Zou de rustdag goed geweest zijn voor herstel? Na een partij van vijf uur, is dat niet het geval geweest. Een inschattingsfout op de 14e zet, werd me fataal op de 93e zet.
Veel schakers hadden blijkbaar een “bye” opgenomen (je speelt niet en krijgt een half punt). Dit kan alleen op dagen dat er twee rondes zijn (daar zijn er maar twee van). De bezetting van de zaal was ongeveer voor de helft van wat normaal is.
Een dubbele ronde vandaag. In de 5e met zwart tegen toernooitijger Cato Bekkesletter uit Noorwegen.
Vandaag maar een partij, maar wel aan het eerste bord tegen de Duitser Ralph Becker. Hij bleek in het gesprekje vooraf aan de partij een motorsport liefhebber te zijn. Hij had ooit met zijn eigen auto een rondje over het circuit van Zandvoort gereden!
De middag partij werd er een met de zwarte stukken tegen een “zeeman”, te oordelen naar een fors anker getatoeerd op zijn arm en een bijzonder stevige handdruk, Aangenaam: Frank Schröder uit Duitsland.