In de 5e ronde eindelijk een tegenstand(st)er die een mindere rating heeft, maar net zoveel punten heeft gescoord als ik: Martina Bertram. Eens kijken hoe dit verschil in ELO punten gaat uitpakken!
update:
Het eerste volle punt is binnen. Martina nam in de opening al snel de verkeerde afslag, kwam in een niemandsland terecht en was tot algehele passiviteit gedwongen.
In alle rust kon ik mijn voordeel uitbouwen tot aan de mat-combinatie:
Er volgde vanuit bovenstaande stelling: 32.Lb5… Dit vangt de dame; de volgende zetten van zwart zijn pure wanhoop! 32…Pf5 33.Pxf5 b6 34.Lxa4 bxc5 35.Pe7 Kb8 36.Tb1 Ka8 37.Lc6 mat.
’s Morgens aan het ontbijtbuffet in het hotel krijg ik de kans om de invulling van het huwelijk door oudere (van mijn leeftijd en ouder) Duitsers te bestuderen. Een flink aantal echtparen schuifelen dan aan mij voorbij, op zoek naar hun ontbijt.
Er zijn stellen waarvan de man alvast gaat zitten en vrouwlief af en aan loopt tussen buffet en manlief. Naar mijn inschatting is in al deze gevallen de vrouw een stuk jonger. Als al het voer en vocht voor beiden is aangesleept, ontspint zich vaak een gesprek op initiatief van de vrouw en waarbij manlief niet veel verder komt dan knikken, schudden of grimlachen.
Omgekeerd komt ook voor: dan zijn beiden ongeveer van dezelfde leeftijd en lopen allebei naar het buffet. Wel loopt manlief dan voorop en vrouwlief sloft er achteraan. Het gesprek aan tafel gaat dan vaak over wat manlief zojuist in de Frankfurter Allgemeine gelezen heeft. Vrouwlief is het nagenoeg altijd eens met zijn commentaar en knikt, schudt of grimlacht.
Vreemd genoeg heb ik geen echtparen voorbij zien trekken, waarbij de man een stuk jonger is… Zal morgen weer eens goed mijn ogen de kost geven.
Doet me denken aan het, voor mij, mooiste gedicht van Willem Wilmink:
Dit gedicht is ook verfilmd!
