Het is de vierde speeldag en alweer de vijfde ronde! Op de dag na de definitieve vaststelling van het Nazi verleden van Prins Bernhard1, word ik ingedeeld tegen eveneens een Bernard; de heer Nadler uit Zwitserland. In een bericht op internet zag ik dat hij een vorige keer zijn categorie gewonnen had en zich dus Weltmeister mag noemen.
Met de zwarte stukken speelde ik opnieuw een Franse partij, die lange tijd in een remise vaarwater voortkabbelde. Toen ik meende wat actiever tegenspel te kunnen gaan ontwikkelen, verviel ik in een oude fout. Een fout die ik in de vorige vier rondes goed onder controle had, maar me nu weer parten speelde: een leuk idee zien en dan direct zetten… Je moet natuurlijk eerst dat leuke idee op zijn merites beoordelen en dan pas zetten. In de partij waren twee van die momenten fataal.
Dit betekent dus dat er vanmiddag, in de zesde ronde hard teruggeslagen moet worden (en op de handen gaan zitten!).
Ronde 6
En inderdaad het werd een partij waardig voor (opnieuw) de Best Game Prize! Mijn tegenstandster was Marianne Krause uit Duitsland. Ze trakteerde mij op een dubbel fianchetto, maar door een van de gefianchetteerde lopers te ruilen riep ze onheil over zich af.
Na de partij liep ik Daniel King tegen het lijf en zei: “I’ve got once again a contender for Best Game!” en hij antwoordde: “Come on, show me“. We concludeerden dat zwart eerder …c5 had kunnen spelen en dat mijn d5 niet het beste was, maar dat de afwikkeling daarna uit het boekje leek te komen:
1 NU.nl: “De Rijksvoorlichtingsdienst heeft het bestaan van de NSDAP-lidmaatschapskaart van prins Bernhard woensdagavond desgevraagd bevestigd. Bernhard ontkende zijn lidmaatschap zijn hele leven.“
De historicus Gerard Aalders die dit al in 1996 beweerde krijgt dus gelijk.
