De beker is nog niet leeg! Het lijkt er op dat mijn concentratie batterijtje gedurende de partij langzaam leegloopt (zou dat het gevolg zijn van de burn-out waarvan ik herstellende ben?).
Na twee speeluren is die batterij nagenoeg leeg en gebeuren er de gekste dingen.
In de partij van de 7e ronde, tegen de Zwitser Pierre Tabin, liet ik hem zo maar wat stukken oprapen…
Simultaan tegen Daniel King
Het avondprogramma gaf ook reden tot afleiding. Simultaanseances door de aanwezige grootmeesters. Ik schreef mij in voor die tegen Daniel King; en met mij nog zo’n twintig anderen. De partij verliep voorspoedig, maar dan komt het moment dat er al een aantal partijen zijn beëindigd. Dan staat de grootmeester ineens voor je, nog voordat je je volgende zet paraat hebt. En dan gaat het snel bergafwaarts…zeker als je tot de laatste vier behoort.
Bij een simultaan is het zo dat je moet zetten als de simultaangever weer aan je bord verschijnt. Niet zetten of te lang aarzelen is het verlies van de partij.
