Het is hard, maar we moeten de waarheid onder ogen zien: de Homo Ludens, een, in getal toenemende, ondersoort van de Homo Sapiens, is door de natuur fysiek niet ruimhartig bedeeld.
Ik kan dit na een aantal jaren onderzoek bij diverse schaaktoernooien wel concluderen. Vooral de Engelse ziekte en diverse vormen van obesitas hebben verschrikkelijk huisgehouden in deze populatie. En ook persoonlijk heb ik dat gemerkt: mijn fysieke omvang heeft blijkbaar een vorm aangenomen die de meeste Kretenzers doet bewegen mij in het Duits aan te spreken!
Maar goed, al dit filosofische gewauwel verlicht de pijn van het vandaag geleden verlies niet!
Ik was ingedeeld tegen Walter de Reymaeker, een sympathieke Vlaming met een rating van 1883 en door de toernooi directie gepromoveerd tot Nederlander (zijn protest loopt nog…).
Met de witte stukken dacht ik hem met een derivaat van de Grand Prix Attack te grazen te kunnen nemen. En dat was ook zo, tot de laatste zet (remember Horrorwitz…):
