Zou mijn goede spel tegen grootmeester Daniel King een keerpunt worden? Vandaag in de voorlaatste ronde moest dat blijken…
Ik speelde met wit tegen de Nederlander onder Zwitserse vlag, Pieter Breeuwer. Het werd een vlotte partij die ik overtuigend won. Al moet gezegd dat de tegenstander een klein beetje meehielp.
King’s lecture
Na zo’n partij is het natuurlijk heerlijk om je te rusten te leggen op een bedje aan het zwembad. Maar, om niet helemaal te verbranden, leek het me leuk om ook een lecture van grootmeester Daniel King te volgen.
Ansjelina zag kans om ongemerkt daarvan wat foto’s te maken:
Hij behandelde een van zijn eigen partijen, en een waar hij trots op is: King – Howell uit 2003.
Inderdaad: iets om trots op te zijn!
Kiebitzer Commentaar op King-Howell
Wat commentaar van Kiebitzers op de site chessgames.com:
- The principle we see illustrated here is that when the center is stable, or blocked, flank-attacks can be deadly. (And conversely, an attack on the flanks can often be countered by action in the center.)
- Especially when black has voluntarily exchanged a key defensive piece and left a load of vulnerable squares. Can someone more knowledgeable than me explain if there is a good rationale for black’s 16th and 17th moves? Lovely finish by King though.
- Can’t know if I qualify 😉 but it could have been a wish to get rid of the “bad” black-squared bishop. It seems that it was the wrong idea.
- This game is a good example of color square control. Black made a terrible mistake when he exchanged the black squared bishop, thereby giving up control of the black squares while leaving gaping holes for white to exploit. It’s clear that this is white’s game plan as after 18.♕xd2, white begins the mating net with 19.♕h6.
Kiebitzer
(1950+) (schaken, bridge) ondeskundige die ongevraagd advies geeft tijdens het schaken (bridgen). Naar de kievit (Kiebitz in het Duits) die, naar het schijnt, een nieuwsgierige vogel is.
Aanvankelijk werden kiebitzers door spelers en bescheidener toeschouwers gemeden als de pest. Er bestaan dan ook vele anekdotes over het optreden van kiebitzers. Een ervan, onder meer vermeld in de Official encyclopedia of bridge (1984; 4r dr.), schijnt ook nog absoluut waar te zijn.
In een bekende Newyorkse bridgeclub, waarin om hoge tarieven wordt gespeeld, zitten vier spelers een gedoubleerd 5 -0 -contract te spelen, met een toekijkende kiebitzer. Met de tegenpartij in de 10de slag aan slag legt de leider zijn kaarten open en claimt de resterende slagen waardoor hij precies zijn contract maakt. De tegenpartij gaat akkoord en net op het moment dat de kaarten bijeen worden gegooid, zegt de kiebitzer dat het contract down gaat als in die 10de slag een bepaalde kaart wordt nagespeeld. Die opmerking brengt een geweldig dispuut teweeg en ten slotte moet de ruzie zelfs worden voorgelegd aan de beroeps-commissie van de club. Na lange beraadslagingen doet deze dan uitspraak: “De leider mag de score voor 5 0 gedoubleerd en gemaakt opschrijven. De tegenpartij mag de score voor één gedoubleerde downslag noteren. De kiebitzer dient het verschil hiertussen te betalen.” (NRC Handelsblad, 19/05/1990)
