Als je na 2 rondes anderhalve punt hebt, schiet je al snel door naar de bovenste regionen van de ranglijst. Ook dit keer: ik mocht met wit aantreden tegen opnieuw een jonge Griek (3 jaar jonger dan mijn zoon), Ballas genaamd en met een ellenlange dubbele voornaam, Athanasios-Panagiotis. Gezien zijn rating een zeer goede speler, dus dat zou buffelen worden. En dat werd het ook.
Voor de partij wist hij nog te melden dat Ballas in het Grieks “bal” betekende. Ik had het kunnen bedenken! Op mijn vraag of hij dan ook het EK Voetbal volgde antwoordde hij minder enthousiast, omdat Griekenland niet meedeed. Hij was nu maar voor Duitsland en/of Portugal…
In het begin dacht ik dat ik hem aardig in de tang had, maar dat ebde toch weg (of was er misschien helemaal niet). Hij bleek meer kaas van het eindspel gegeten te hebben.
Dit was de partij:
