Blogs van Jos Heesen
Voordat we ingaan op een nadere bespreking van de bijdrage van de functie van het Pantheon aan haar conservering door de eeuwen heen, moeten we eerst nog vaststellen wie de architect was en wat de exacte datering van het Pantheon is.
Hoe is het mogelijk dat het Pantheon al 2000 jaar oorlogen, branden, revoluties en aardbevingen, nagenoeg ongeschonden heeft kunnen doorstaan? De enige schade die is geconstateerd zijn meridiane scheuren in het onderste deel van de koepelschaal.
Het Pantheon vormt het hoogtepunt in de ontwikkeling van de Romeinse koepelbouw. Met deze koepel bereikten de Romeinen de grens voor het overspannen van ruimten in metselwerk en ongewapend beton. Zelfs de koepel van de Dom van Florence en van de Sint-Pieterskerk in Vaticaanstad zijn met hun overspanning van 42 meter kleiner dan de koepel van het Pantheon.
Zoals in het vorige bericht over het Pantheon in Rome al aangegeven, ga ik hier wat dieper in op de indeling van het gebouw. Het blijkt dat werkelijk niets in die indeling toevallig is.
Van alle wereldsteden die ik bezocht, is Rome me het beste bijgebleven. En van al het moois dat Rome (en Vaticaanstad!) te bieden heeft, is voor mij het Pantheon, aan de zuidzijde van de Piazza della Rotonda, het meest intrigerend. Het Pantheon is een complexer gebouw dan het blote oog doet vermoeden en het houdt de gemoederen van historici en archeologen al vele jaren bezig.
In het eerste artikel van de Amerikaanse “Declaration of Independence” beschreef Thomas Jefferson in 1776 de drie onontvreembare rechten van de mens: “Life, liberty and the pursuit of happiness”. Die drie hebben geen juridische grond, maar zijn bedoeld als inspiratie en richtsnoer voor regeringen en presidenten.
In mijn overzicht van vrouwelijke wereldkampioenen elders op deze site, mist u wellicht Judit Polgar: de sterkste vrouwelijke schaker ooit. En waarom is dat? Ze weigert gewoon om een vrouwelijke wereldkampioen te worden en speelt alleen in mannen toernooien!
Hier een overzicht van alle vrouwen die ooit wereldkampioen schaken zijn geweest.
Ik bewonder wijlen Jan Hein Donner (1927-1988) meer om zijn geschriften dan om zijn schaken, hoewel hij drie keer Nederlands kampioen werd (in 1954, 1957 en 1958) en enig internationaal succes had (in Beverwijk 1963 eerst, vóór Bronstein, en in Venetië 1967 eerst, vóór Petrosian).
Op de site van Tim Krabbé vond ik een Interview met Steinitz. Dat leek me een aardige afsluiting van mijn artikelen reeks!