Dat mensen de geschiedenis willen herhalen is doorgaans geen bewuste keuze, maar eerder een weerspiegeling van een “diepere psychologische, sociale en culturele dynamiek”.
Er zijn verschillende redenen waarom de geschiedenis zich vaak lijkt te herhalen, en waarmee het gezegde “een geschiedenis die niet geleerd wordt, is gedoemd zich te herhalen” wordt bevestigd.
Hierbij een aantal oorzaken waarom de geschiedenis zich steeds herhaalt.
De Armeense en Griekse genocide zijn twee tragische gebeurtenissen die plaatsvonden in het begin van de 20e eeuw, waarbij de Armeense en Griekse bevolking systematisch werd uitgeroeid en gedwongen werd gedeporteerd, voornamelijk door het Ottomaanse/Turkse Rijk.
In deze tijden van desinformatie, lijkt mij de aandachtspanne van een mens een factor bij het maken van onderscheid tussen fact en fictie, Dus ik ben er nog eens dieper ingedoken.
Het concept van aandachtspanne is uitgebreid bestudeerd, met name in de context van onderwijs, mediaconsumptie en de impact van technologie op cognitieve functies.
Ondanks allerlei juridische en financiële problemen die zijn volledig aandacht zouden moeten hebben, wil Trump toch ook weer President of the United States (POTUS) worden. Wat drijft hem?
In veel conflicten tussen moslims en niet-moslims wordt gerefereerd naar Soera 4 van de Koran. Omdat ik als niet-moslim onvoldoende kennis heb van de teksten in de Koran, vroeg ik ChatGPT om Soera 4 toe te lichten. Het valt mij op dat het antwoord volledig politiek correct is en dat het “gebruik” ervan door Islamitisch terrorisme onterecht is.
Al in 2007 was er in de Duitse rechtspraak al een duidelijk geval van een verschoven Overton Window bij een van de uitspraken. Ik citeer een artikel uit The Guardian:
Duitse rechter beroept zich op Koran om mishandelde vrouw echtscheiding te weigeren.
In het digitale tijdperk is de snelle verspreiding van informatie via sociale media en andere online platforms een tweesnijdend zwaard geworden. Hoewel het de toegang tot kennis heeft gedemocratiseerd en mensen over de hele wereld met elkaar heeft verbonden, heeft het ook geleid tot een gevaarlijk fenomeen: ‘fake news’ (nepnieuws/desinformatie).
Nog maar eens wat over de plaag van onze tijd: desinformatie of “fake news” zoals dat wordt gegenereerd door de diverse AI mogelijkheden (voor tekst, beeld en geluid).
Zelfs het onderzoek naar die desinformatie is de afgelopen jaren onder vuur komen te liggen.
Politici van rechts hebben ongefundeerde beweringen gedaan over hoe onderzoek naar desinformatie conservatieve standpunten het zwijgen oplegt, terwijl anderen hebben betoogd dat desinformatie moeilijk te identificeren is en dat fact-checking-initiatieven te politiek zijn om effectief te zijn.