Filosofie is iets waar ik pas op veel latere leeftijd in geinteresseerd ben geraakt, als bijprodukt van mijn interesse in wis- en natuurkunde en kosmologie.
Bijna iedereen kan zich een tijd herinneren waarin ze iemand zijn tegengekomen die onbeschaamd verklaarde dat hij gelijk had en de tegenstrijdige mening van alle anderen ongeïnformeerd en gewoon verkeerd was. Soms lijkt het misschien duidelijk dat deze persoon niet weet waar hij het over heeft, maar hij lijkt zich gelukkig niet bewust te zijn van zijn onwetendheid.
In de biologie betekent ‘ontogenie herhaalt (recapituleert) fylogenie’, dat de ontwikkeling van het individu lijkt op de ontwikkeling van de hele soort.
Deze biogenetische wet is een theorie van ontwikkeling en evolutie voorgesteld door Ernst Haeckel in Duitsland in de jaren 1860.
Slechts een paar dagen voor mijn 65e verjaardag begon ik de drie delen van "De Tao van Seneca" te lezen. Ze zijn gebaseerd op de "Morele brieven aan Lucilius" van Seneca, naar het Engels vertaald door Richard Mott Gummere.
Hieronder heb ik een aantal citaten van Seneca, Epictetus en Marcus Aurelius verzameld. De enige samenhang in de citaten is dat ze mij aanspraken.
In Van Dale's Groot Woordenboek der Nederlandse taal wordt "stoïcijns" omschreven als: onverstoorbaar, gelijkmoedig, onaangedaan, gelaten. In het gewone taalgebruik noem je iemand stoicijns als hij emotieloos reageert. Met een negatieve bijsmaak.
En daarmee doen we de werkelijke betekenis van het stoïcisme, zoals dat eigenlijk bedoeld is, tekort.
Van alle filosofieën, overtuigingen, en geloven zijn er slechts een paar die echt praktisch zijn. Dat wil zeggen: het helpt mensen in de praktijk met hun problemen, en is niet alleen voor de schoolbanken bedoeld. Hierover is er een website…
In een aantal Engelstalige bijdragen heb ik het al gehad over de filosoof Epictetus, samen met Zeno de grondlegger van de Stoicijnse Filosofie. Hier wil ik nog enkele Nederlandstalige kanttekeningen bij hun werk maken.
In de vorige berichten heb ik gekeken naar mijn favoriete stoïcijnse filosofen, Epictetus en Marcus Aurelius, het is nu tijd om in de geschiedenis van de stoïcijnse filosofie te duiken!
We zagen in een eerder bericht al de relatie tussen de stoïcijnse filosoof Epictetus en de Romeinse keizer Marcus Aurelius. Hier, in dit bericht, richten we onze aandacht op Marcus.
De stoïcijnse filosofie ligt aan de basis van de beste moderne zelfhulpbenaderingen, zoals rationeel-emotieve therapie, cognitieve gedragstherapie en positieve psychologie.
In mijn bibliotheek bevinden zich twee oude boeken die voor mij de nuttigste zelfhulpboeken van allemaal zijn: Het Handboek van Epictetus (55-135) en De Meditaties van Marcus Aurelius (121-180).