Filosofie is iets waar ik pas op veel latere leeftijd in geinteresseerd ben geraakt, als bijprodukt van mijn interesse in wis- en natuurkunde en kosmologie.
Sommige filosofen beweren dat tijd een illusie is omdat het een subjectieve ervaring is die door onze eigen geest wordt gecreëerd. Ze beweren dat tijd geen objectieve realiteit is die onafhankelijk bestaat van onze perceptie ervan.
Heidegger bijvoorbeeld schreef uitgebreid over het onderwerp tijd en zijn relatie met het zijn.
Weinigen in de Engelssprekende wereld zullen van Jena, dit kleine Duitse stadje hebben gehoord, maar wat er in het laatste decennium van de 18e eeuw gebeurde, heeft ons gevormd.
Antinatalisme is een filosofisch standpunt dat stelt dat voortplanting immoreel is en dat individuen geen kinderen mogen krijgen, noch voor hun eigen voordeel, noch voor het welzijn van de samenleving. Antinatalisten geloven dat het leven lijden is en dat voortplanting alleen maar bijdraagt aan de hoeveelheid lijden in de wereld.
In een Antwerpse tweedehands boekenzaak kocht ik enige tijd geleden het boek “Het einde van de geschiedenis en de laatste mens” van de Amerikaanse filosoof Francis Fukuyama.
Eerder (in “Gezichtspunt”) gaf ik al aan dat het zelfde ding anders is, als er een ander gezichtspunt wordt ingenomen. Op het internet vond ik nog meer hierover.
Filosofen en natuurkundigen buigen zich al eeuwenlang over het fenomeen TIJD. Wat is dat eigenlijk?
Paradoxaal genoeg kunnen we tegenwoordig de tijd tot op het miljardste deel van een seconde nauwkeurig meten, maar we hebben nog geen idee wat Tijd nu eigenlijk is.