For whom the bell tolls

Het gedicht “For whom the bell tolls” waar ik onlangs opstuitte, is van de Engelse dichter John Donne (1572 – 1631) en was oorspronkelijk proza in zijn Devotions Upon Emergent Occasions, Meditation XVII.
Blogs van Jos Heesen
Alles wat ooit gebeurd is, en daarbij raakvlakken heeft met de andere categorieën, heeft mijn interesse.
Het gedicht “For whom the bell tolls” waar ik onlangs opstuitte, is van de Engelse dichter John Donne (1572 – 1631) en was oorspronkelijk proza in zijn Devotions Upon Emergent Occasions, Meditation XVII.
Archimedes stuurde zijn geometrische vindingen naar minstens drie geleerden in Alexandrië – Conon, Dositheus en Eratosthenes.
“Geef me een plek om op te staan en ik zal de aarde bewegen.”
Dat is wat de Griekse wiskundige Archimedes, naar verluidt, meer dan twee duizend jaar geleden heeft uitgeroepen.
Er zijn naar schatting 400 miljard sterren in ons eigen Melkwegstelsel. Het aantal sterren in het hele zichtbare heelal is nog vele, vele malen groter.
Als slechts een zeer, zeer klein percentage van deze sterren planeten zou hebben, en van die planeten weer een zeer, zeer klein percentage intelligent leven zou herbergen, zou dit over het hele heelal geteld toch een fors aantal beschavingen moeten zijn.
Na de trappiramides van de Egyptische Derde Dynastie en vóór de echte piramides van de Vierde Dynastie, werden zeven mysterieuze kleine trappiramides gebouwd door Snofroe2 en een van zijn voorgangers. Een van die piramides werd aangetroffen op het Egyptische eiland Elephantine.
Het lezen van oude documenten, zelfs als ze in goede staat verkeren, kan van de lezer vereisen dat hij zich verdiept in de methodes van een cryptoloog die gecodeerde berichten ontcijfert. Niet zozeer omdat de schrijver opzettelijk geheimzinnig wilde zijn met zijn teksten, maar omdat combinaties van de geletterdheid van de schrijver, de leesbaarheid van zijn handschrift, de verouderde spelling- en grammatica conventies, maar ook zelfverzonnen ad-hoc afkortingen om ruimte te besparen. Computers komen helpen.
Klimaatverandering is een moordenaar. En het IPCC rapport maakt duidelijk, die moordenaar zal vaker toeslaan.
Onlangs zag ik op Netflix een documentaire over Göbekli Tepe in het kader van de serie “Ancient Apocalypse” van Graham Hancock. Hoe weerlegt de huidige wetenschap zijn beweringen?
De priemgetallen lijken zo onregelmatig dat ze willekeurig gekozen lijken te zijn, en toch zijn ze exact bepaald. Deze mengeling van bijna-willekeurigheid en exact patroon heeft wiskundigen eeuwenlang verleid, zowel professionals als amateurs, om berekeningen te maken, patronen te herkennen, vermoedens te hebben en vervolgens proberen om die te bewijzen.
Het heeft me altijd verbaasd dat we op de middelbare school in de geschiedenislessen niet meer te horen kregen over een cultuur die duizenden jaren stand hield: de farao tijd in Egypte.
Ik lees nu een boek over een merkwaardige episode in die 3000 jaar: “De wrake Gods” van Graham Phillips uit 1998.