Dit keer trok ik aan het langste eind bij een lange combinatierijke slagenwisseling op de 20ste zet! Slachtoffer was Heidrun Bade (1807).
Dit was de laatste partij en ik ben over het geheel niet ontevreden en met wat geluk had er een punt meer in gezeten. Wie weet een volgende keer.
(klik op de zet en je ziet een diagram)
De ene laatste ronde; ik ga opnieuw proberen om mijn eindscore opgevijzeld te krijgen naar 50%! Een winstpartij vandaag zou helpen…
Het slachtoffer had de Oostenrijker Norbert Lughofer (1829) moeten zijn,maar hij lette iets beter op in een combinatierijke slagenwisseling op de 21ste zet en trok aan het langste eind. Als excuus zou ik kunnen aanvoeren dat juist op dat cruciale moment de batterijen van de klok het opgaven en de wedstrijdleider erbij gehaald moest worden…
(klik op de zet en je ziet een diagram)
Rennes-le-Château is een plaatsje in de Franse Pyreneeën, tussen Carcassonne en Andorra, met nog geen 100 inwoners op 15 km².
Het mysterie
In 1885 was Rennes-le-Château vervallen tot een klein pro-vinciedorp. Dat jaar werd Bérenger Saunière er benoemd tot priester. Hij startte een bescheiden renovatie van de kerk. Volgens de verhalen heeft hij tijdens de verbouwing iets gevonden waardoor hij geld beschikbaar kreeg voor een veel grotere renovatie.
De overleveringen over het geld voor de restauratie van de kerken berichten over fantastische schatvondsten. In een van de pilaren van het altaar zou Saunière vier stukken perka-ment gevonden hebben. Onder een steen voor het altaar vonden de werklieden een pot met gouden munten, een Visigotische ketting en armband, en een 13e-eeuwse gouden beker.
Nadat de koster nog een stuk perkament vond, begon Saunière in het geheim grootschalige opgravingen in de kerk en op het kerkhof. Mogelijk heeft hij daarbij iets gevonden, want daarmee vertrok hij naar Parijs, waar hij contact zocht bij occulte genootschappen.
Korte tijd later bleek Saunière zich als een rijk man gedragen. Hij liet de kerk grootschalig opknappen, bouwde voor de parochie een villa en voor zijn boekenverzameling bouwde hij een toren, genoemd naar Maria Magdalena, La Tour Magdala. Op 22 januari 1917 overleed Saunière. Zijn geheim en bezittingen droeg hij over aan zijn huishoudster Marie Denarnaud.
De schijnbare plotselinge rijkdom van Saunière heeft door de jaren heen veel stof tot speculeren gegeven. Sommigen denken dat hij een schat van de Katharen heeft gevonden, die in Rennes-le-Château verborgen zou zijn na de val van Montségur. Anderen houden het op een schat van de Tempeliers, die bij de vernietiging van deze orde weg-gesmokkeld zou zijn.
Weer anderen houden het voor mogelijk dat Saunière een schat van de Westgoten heeft gevonden. De schat zou in Rennes-le-Château zijn verborgen in de tijd dat de Merovingen, onder leiding van Clovis, Toulouse verover-den.
Volgens het boek “Het heilige bloed en de heilige graal” zou Saunière bewijzen hebben gevonden, dat Maria Magdalena de vrouw was van Jezus Christus, en met hem samen kinderen had, die na de kruisiging met hun moeder in Frankrijk terecht zijn gekomen.
De laatste 3 rondes van dit kampioenschap worden op Zondag (vandaag), Maandag en Dinsdag gespeeld. Elke keer om 10:00 uur. Tijd om je voor te bereiden op de tegenstander zou je zeggen.
Dat heb ik geprobeerd voor vandaag: het is een Sloveen, Tomas Bajec (1930), de eerst geplaatste in mijn groep!? In mijn database heb ik niets van hem teruggevonden; weinig voorbereiding dus.
In plaats daarvan heb ik mij verder verdiept in het boek “The Treasure of Rennes-le-Château, a mystery solved” van Putnam en Wood. Fascinerende lectuur als je al eerder “De Da Vinci Code” van Dan Brown en/of “The Holy Blood and the Holy Grail” van Baigent, Leigh en Lincoln hebt gelezen! Ik kom hier vast nog eens op terug, maar het is nu tijd voor Tomas Bajec!
En het werd na lange strijd remise; nader commentaar volgt nog:
(klik op de zet en je ziet een diagram)
Bij nadere bestudering wel een terechte uitslag: hij liet mij in de opening ontsnappen (11…dxe6 12.Dxa8 fxg5) en ik hem in het eindspel (54.e6 Kxe6 55.Kxg6…).
Dr. Curt Zimmerman (1930), mijn tegenstander in de 6e ronde, was duidelijk een maatje te groot. Eigenlijk heb ik, met zwart, geen kans gehad…
(klik op de zet en je ziet een diagram)
En hij heeft het geweten: nog voordat hij koffie kon halen lag zijn stelling al in gruzelementen. maar Joszef Nussbaumer zou Joszef Nussbaumer niet zijn als hij al vóór de koffie op zou geven…
(klik op de zet en je ziet een diagram)
Dit keer kreeg ik (weer met zwart) een Duitser: Thomas Belikan (1852), saai en taai, te bestrijden. Wie speelt er in godsnaam nog het Koning Indisch in de voorhand?
Hij dus, en wist me daarmee in slaap te sussen. Ik schrok na zijn 24ste zet wakker: hij had inmiddels nog maar 15 minuten op zijn klok, ik nog ruim een uur. Ik schatte de afwikkeling die ontstond verkeerd in en kwam direct in een verloren eindspel terecht….
Morgen weer een Duitser: Joszef Nussbaumer (1873). Die zal moeten boeten voor het leed dat zijn landgenoot mij heeft aangedaan.
(klik op de zet en je ziet een diagram)
In de derde ronde was Guido Willms (1870) uit Zwitserland mijn tegenstander. Ik meende opnieuw met een Belg van doen te hebben, maar hij keek mij glazig aan toen ik hem in het Nederlands begroette.
Na een debacle is het verstandig om niet direct met forse middelen te proberen het verloren punt goed te maken. In dit soort situaties (en met de zwarte stukken) kan ik altijd vertrouwen op mijn eigen Heesen Systeem, en zo ook vandaag. Ik had de hele partij geen problemen en degenen die ik mijn tegenstander voorzette, loste hij goed op. Remise dus!
(klik op de zet en je ziet een diagram)
Van Wikipedia haal ik het volgende over het eiland Kreta:
“Kreta is het grootste van de Griekse eilanden, en is in grootte het vijfde eiland in de Middellandse Zee. Het eiland vormt, samen met een paar kleine nabijgelegen eilanden, tevens de zuidelijkste van de dertien Griekse regio’s.
Door de gunstige ligging tussen de kusten van Klein-Azië, Cyprus, Egypte en Syrië heeft Kreta, dat ook wel bekend is onder de Venetiaanse benaming Candia, een lange geschiedenis als centrum van de zeehandel. Tussen 1600 en 1400 v.Chr. bereikten de Kretenzers door die ligging een hoog beschavingspeil, dankzij hun heerschappij die op zeemacht berustte.
Bij het Verdrag van Boekarest op 10 augustus 1913 werd Kreta uiteindelijk opgenomen in het Koninkrijk Griekenland na de Griekse overwinning in de Balkanoorlogen.
De Kretenzische bevolking werd door Griekenland met open armen ontvangen. Ook tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog hebben Kretenzers voor Griekenland gevochten. In mei 1941 landden Duitse parachutisten in het westen van Kreta in een poging het eiland over te nemen.
Na een zware strijd tussen Australiërs, Nieuw Zeelanders en Grieken enerzijds en Duitsers anderzijds, viel Kreta uiteindelijk in handen van de Duitsers. Het was de eerste grootschalige luchtlandingsoperatie uit de geschiedenis die zo kostbaar was dat de Duitsers nooit meer een belangrijke luchtlandingsaanval zouden uitvoeren. Door sommige historici wordt de grote moeite van de Duitsers om op Kreta snel resultaat te boeken geweten aan de verliezen van de Luftwaffe tijdens de slag om Den Haag. Verschillende verzetsorganisaties streden de volgende jaren met Britse hulp, verder tegen de Duitse bezetting. Deze bezetting was wreed. Dorpen werden platgebrand en burgers geëxecuteerd.
Na de oorlog heerste er armoede, maar Kreta is vandaag de dag een van de meest welvarende gebieden van Griekenland, mede door het toerisme en de landbouw.
Het inwonertal bedroeg in 2007 zo’n 600.000 waarvan ongeveer de helft in het departement Iraklion woont. Het havenstadje Ierapetra (14.000 inw.) is de meest zuidelijke stad van Europa.”
Over het bordspel Kreta het volgende:
“Players use different character cards to bring in and move pieces around Kreta which give them influence in the provinces on the island. One of the cards triggers scoring in all the provinces adjacent to a place, and each province gives various Victory Points (VPs) to the 1st and 2nd most influence. At any time, you only know the next two places that will score, so if you cannot gain influence the current place, you can prepare for the next scoring.“
“Each player has an identical set of characters, and each character controls certain pieces which have different abilities and limitations in the game. By smart use of your characters and clever timing, you can try to have the scoring occur when you have the most influence, and gain more VPs than the other players.“
Zoiets als het schaakspel dus…
De wanstaltige manier waarop ik gisteren in één zet de winst omzette in verlies, heeft de toernooi directie genoopt tot ingrijpen. “Gun die Heesen maar een ronde rust, anders wordt het niks meer!” Of, in andere woorden, door het oneven aantal spelers in mijn groep, krijgt iemand steeds een bye (maar wel een vol punt :)). Vanmiddag om 16:00 uur ben ik weer van de partij voor de 3e ronde…
Dus nu even geen schaaknieuws, maar wel weer een filosofische oprisping. Ik nam gisteren het woord Kretenzer (inwoner van Kreta) in de mond en dat deed mij weer denken aan de befaamde paradox van Epimenides (die leefde rond 600 voor Christus in Knossos, Kreta):
“Alle uitspraken van alle Kretenzers zijn altijd gelogen“
De paradox of schijnbare tegenspraak, ontstaat doordat Epimenides, zelf een Kretenzer, deze uitspraak deed… Epimenides was niet bepaald vriendelijk over zijn landgenoten, want ik vond de volgende strofe van een gedicht van hem op het internet. Over Zeus dicht hij:
Ze hebben een tombe voor u opgericht, o heilige en hoge,
de Kretenzers, altijd leugenaars, gemene beesten, vadsige buiken dat het zijn!
Maar gij zijt niet dood: gij leeft altijd voort,
want in u leven en bewegen wij en hebben ons bestaan.
Wordt vervolgd.
