HEESEN.ONLINE - Website van Jos Heesen

The Philosopher’s Shirt 1/…

On the internet there is a site that combines philosopher’s ideas and T-shirt design:

They also have a newsletter related to Philosopher quotes or memes as they call them. I will select the parts that interested me (and that is allowed: “Of course, you can reuse the memes…“)

“The limits of language are the limits of my world.”

A quote from the philosopher Ludwig Wittgenstein.

What did Wittgenstein mean by that anyway? Wittgenstein is implying a limit to language in the first place, making a clear distinction between “what can be said” and “what we cannot talk about”.
For example, it is not possible to talk about metaphysical things at all, since we are given the idea of them, but we can in no way find adequate words to describe the phenomenon accurately.
Wittgenstein also breaks radically with these very things, one could also say they are not worth talking about, since we cannot come to any generally valid conclusion about them anyway.
Wittgenstein himself comes from the analytic school for which formal logic and mathematical proof lead to the establishment of truth. “Poetic” (existentialist) assumptions about the nature of people, ethics, morality, religion do not seduce him. On the contrary, he declares these parts of philosophy as closed, precisely on the grounds that we cannot say anything about them.

The quote (“meme”) depicted here makes it clear that the indescribability of the “greater whole” is itself part of itself and that it therefore always “sloshes back” onto man, like a wave in the ocean. We thus turn Wittgenstein’s quotation around in its meaning, when it is we ourselves who set the limits of our world with our language. We are now limiting ourselves instead of reflecting on the fact that the world is limitless, but our language is not. (e.g. proposition 7 in de Tractatus: “Wovon man nicht sprechen kann, darüber muß man schweigen. Whereof one cannot speak, thereof one must be silent.”)

This may be a human error that Wittgenstein himself also grasped in his later work. He now recalled parts of his “Tractatus” from which the in-depth quote comes. One therefore also speaks of Wittgenstein I and Wittgenstein II, in order to make clear from which premises we start, when we speak of Wittgenstein’s philosophy.

Ludwig Wittgenstein

Wittgenstein was an Austrian-British philosopher who worked primarily in logic, the philosophy of mathematics, the philosophy of mind, and the philosophy of language. He is considered to be one of the greatest philosophers of the 20th century.
During his entire life only one book of his philosophy was published, the relatively slim 75-page Logisch-Philosophische Abhandlung (Logical-Philosophical Treatise) (1921) which appeared, together with an English translation, in 1922 under the Latin title Tractatus Logico-Philosophicus.

His voluminous manuscripts were edited and published posthumously.
The first and best-known of this posthumous series is the 1953 book Philosophical Investigations. A survey among American university and college teachers ranked the Investigations as the most important book of 20th-century philosophy, standing out as “the one crossover masterpiece in twentieth-century philosophy, appealing across diverse specializations and philosophical orientations“.

llustration of a “duckrabbit” shirt, as discussed in Wittgenstein’s *Philosophical Investigations*, section XI, part II

Vertellis over de Kampvuurvraag

Na mijn verjaardag liggen op mijn bureau twee cadeaus:

Het boek “De Kampvuurvraag” van Onno Aerden;
En het zelfreflectie journaal “Vertellis Chapters” van het Team Vertellis.

Ze blijken meer overeenkomsten te hebben dan je in eerste instantie zou denken. Daar kom ik zo op terug, maar eerst het gezegde van Confucius waar Aerden zijn boek mee opent:

“We hebben allemaal twee levens. Het tweede begint op de dag dat we ons realiseren dat we er maar één hebben.“

Dat komt erg overeen met mijn eigen levensmotto dat ik me een paar jaar geleden (de dag dat ik me realiseerde maar één leven te hebben) eigen gemaakt heb:

“One life, live one“

Stoic Philosophy 5/…

The Tao of Seneca

Just a few days before my 65^th anniversary, I started reading the 3 volumes of “The Tao of Seneca“. They are based on the “Moral Letters to Lucilius” by Seneca, translated by Richard Mott Gummere. The compilation is by Tim Ferris and added are comments of modern stoics.

Ferris in his foreword: “I’m giving away The Tao of Seneca in the hopes that it changes your life, and I promise you that it can.“

Here I will make notes, while reading the letters in the order they are presented in the book.

But first some notes about the letters themselves:

Epistulae Morales ad Lucilium

The Epistulae Morales ad Lucilium (Latin for “Moral Letters to Lucilius”), also known as the Moral Epistles and Letters from a Stoic. It is a collection of 124 letters that Seneca the Younger wrote in the last three years of his life. Before that he had worked for the Emperor Nero for more than ten years. Seneca addresses his letters to Lucilius Junior, the then procurator of Sicily, who is known only through Seneca’s writings. Regardless of how Seneca and Lucilius actually corresponded, it is clear that Seneca crafted the letters with a broad readership in mind.

He often begins with an observation on daily life, and then proceeds to an issue or principle abstracted from that observation. The result is like a diary, or handbook of philosophical meditations.

All letters start with the phrase “Seneca Lucilio suo salutem” (“Seneca greets his Lucilius”) and end with the word “Vale” (“Farewell”). In these letters, Seneca gives Lucilius advice on how to become a more devoted Stoic.
Although they deal with Seneca’s personal style of Stoic philosophy, they also give us valuable insights into daily life in ancient Rome.

Volume 1 of the Tao of Senaca holds his first 65 letters. So let’s start!

On saving time

While we are postponing, life speeds by.
Nothing, Lucilius, is ours, except time.
I do not regard a man as poor, if the little which remains is enough for him.

On Discursiveness in Reading

The primary indication, to my thinking, of a well-ordered mind is a man’s ability to remain in one place and linger in his own company. Be careful, however, lest this reading of many authors and books of every sort may tend to make you discursive and unsteady.
Everywhere means nowhere.
Accordingly, since you cannot read all the books which you may possess, it is enough to possess only as many books as you can read.
Do you ask what is the proper limit to wealth? It is, first, to have what is necessary, and, second, to have what is enough.

On True and False Friendship

If you consider any man a friend whom you do not trust as you trust yourself, you are mightily mistaken and you do not sufficiently understand what true friendship means.
It is equally faulty to trust everyone as it is to trust no one.
You should share with a friend at least all your worries and reflections. Regard him as loyal, and you will make him loyal.

On the Terrors of Death

No man can have a peaceful life who thinks too much about lengthening it, or believes that living through many consulships is a great blessing.
Most men ebb and flow in wretchedness between the fear of death and the hardships of life; they are unwilling to live, and yet they do not know how to die.
No good thing renders its possessor happy, unless his mind is reconciled to the possibility of loss; nothing, however, is lost with less discomfort than that which, when lost, cannot be missed.
Take my word for it: since the day you were born you are being led thither (ed: to your death). We must ponder this thought, and thoughts of the like nature, if we desire to be calm as we await that last hour, the fear of which makes all previous hours uneasy.

On the Philosopher’s Mean

He is a great man who uses earthenware dishes as if they were silver; but he is equally great who uses silver as if it were earthenware.
It is the sign of an unstable mind not to be able to endure riches.
Just as the same chain fastens the prisoner and the soldier who guards him, so hope and fear, dissimilar as they are, keep step together; fear follows hope.
It is as Hecato says that the limiting of desires helps also to cure fears: “Cease to hope,” he says, “and you will cease to fear.”

Hecato was a native of Rhodes, and a disciple of Panaetius, but nothing else is known of his life. It is clear that he was eminent amongst the Stoics of the period (about 100 BC). He was a voluminous writer, but nothing remains.

We do not adapt ourselves to the present, but send our thoughts a long way ahead.
Beasts avoid the dangers which they see, and when they have escaped them are free from care; but we men torment ourselves over that which is to come as well as over that which is past.
The present alone can make no man wretched.

Stoïcijnse Filosofie 4/…

Hieronder heb ik een aantal citaten van Seneca, Epictetus en Marcus Aurelius verzameld. De enige samenhang in de citaten is dat ze mij aanspraken.

Citaten van Seneca

Over Seneca

Lucius Annaeus Seneca (circa 5 v.C. – 65 n.C. was een Romeinse filosoof van het stoïcisme, staatsman en toneelschrijver. Vaak wordt hij kortweg Seneca genoemd, soms Seneca de Jongere. Over het exacte geboortejaar van Seneca bestaat onduidelijkheid. De meeste bronnen geven waarden die variëren tussen 5 v. Chr en 1 v. Chr.

Seneca werd in Cordoba, Spanje geboren als de tweede zoon van Helvia en Marcus (Lucius) Annaeus Seneca. Zijn vader was een rijke rhetor die ook wel Seneca de Oudere genoemd wordt. De oudere broer van Seneca, Gallio, was proconsul in Achaia (waar hij in 52 de apostel Paulus ontmoette). Op ongeveer 30-jarige leeftijd vestigde Seneca zich als advocaat en verwierf zo een aanzienlijk vermogen. Daarnaast wijdde hij zich aan de letterkunde, de studie van de filosofie en de natuurwetenschappen [wat toen nog geen duidelijk gescheiden onderzoeksgebieden waren].

Na een periode als advocaat deed de politiek zijn intrede, hij werd quaestor en verwierf een zetel in de senaat.

In het jaar 65 werd Seneca beschuldigd van betrokkenheid bij een plot dat tot de moord op Nero moest leiden. Nero gebood hem zichzelf te doden, zonder een vorm van proces. Tacitus heeft beschreven hoe Seneca, in aanwezigheid van vrienden en zijn vrouw Pompeia Paulina, geheel stoïcijns een einde aan zijn leven maakte.

De citaten

Tegenslag is de beste gelegenheid om te tonen dan men karakter heeft.
Wie zijn heden verprutst, is de slaaf van zijn toekomst.
Wijsheid is een beetje minder treuren om het verleden, een beetje minder hopen op de toekomst, en een beetje meer het heden liefhebben.
Vergissen is menselijk, in die vergissing volharden is idioot.
Wie met zichzelf kan lachen is nooit belachelijk.
Niet willen is de reden, niet kunnen het voorwendsel.
Wie niet boos kan worden is een dwaas, wie het niet wil is wijs.
Een weg wordt lang door voorschriften, kort en efficiënt is hij door voorbeelden.
Onze verbeelding geeft ons meer zorgen dan de werkelijkheid.
Wie een weldaad bewijst moet er over zwijgen; er van vertellen moet hij, die haar ontvangt.
Niet nodig hebben staat gelijk aan bezitten.

Citaten van Epictetus

Over Epictetus

Epictetus, was een stoïcijns filosoof uit de 1e eeuw na Chr. en leefde van 50 tot ca. 130 na Chr. Samen met andere Romeinse filosofen als Seneca en Marcus Aurelius behoorde Epictetus tot de leidende figuren in de stoïsche filosofie in de eerste eeuwen na Christus.

De ethische opvattingen van Epictetus zijn opmerkelijk consistent en zijn onderwijsmethodes zeer effectief. Hij hield zich vooral bezig met integriteit, zelfdiscipline en persoonlijke vrijheid. Die laatste bepleitte hij door van zijn studenten te eisen dat zij twee centrale ideeën grondig onderzochten:

de eigenschap die hij “wilsbesluit” (prohairesis) noemde
en het juiste gebruik van indrukken.

Epictetus onderwees dat filosofie niet slechts een theoretische discipline is, maar een levenswijze. Hij geloofde dat alle externe gebeurtenissen door het lot worden bepaald en mensen daar dus geen invloed op hebben. Daarom zouden we alles wat gebeurt kalm en nuchter moeten accepteren. Maar eenieder is wel verantwoordelijk voor zijn eigen daden, die we door strenge zelfdiscipline zouden moeten onderzoeken en beheersen.

De citaten

Er is slechts één weg naar geluk en dat is op te houden met je zorgen maken over dingen waar je geen invloed op hebt.
Geef me de moed te accepteren wat niet in mijn vermogen ligt, de kracht om alles te doen wat in mijn vermogen ligt en de wijsheid tussen die twee onderscheid te maken. (Dit wordt ook aan Franciscus van Assisi toegeschreven)
Mensen raken niet van streek door de gebeurtenissen, maar door de manier waarop ze tegen die gebeurtenissen aankijken.
Wat de mens in verwarring brengt zijn geen feiten, maar de dogmatische meningen over de feiten.
Wil niet dat de dingen zich voordoen zoals je wil, maar beperk je ertoe de dingen te willen zoals ze zich voordoen. Dat is het geheim van het geluk.
Het is het werk van een onopgevoed mens anderen de schuld te geven wanneer hij zelf de oorzaak van het onheil is; zichzelf verwijten maken is het werk van iemand wiens opvoeding een aanvang genomen heeft; wie noch zichzelf, noch een ander iets verwijt, diens opvoeding is voltooid.
Wanneer u een rol op u neemt die boven uw macht ligt, dan zult u deze niet alleen slecht spelen, maar gaat u bovendien voorbij aan de rol die u wel had kunnen vervullen.
Laat er vooral stilte zijn of zeg alleen het noodzakelijke en met weinig woorden.
Verschans u in tevredenheid want dat is een onneembare vesting.

Citaten van Marcus Aurelius

Over Marcus Aurelius

Marcus Aurelius is geboren op 20 april 121. Hij trouwde in 145 met de dochter van de latere keizer Pius. Zestien jaar later, in 161, werd hij zelf keizer. Zijn regeertijd wordt gekenmerkt door twee thema’s. Ten eerste de toenemende dreiging van “barbaarse” volkeren in het noorden, en een grote betrokkenheid met zijn onderdanen, met name de armen. Zijn legioenen slaagden erin om de aanvallen van de Parthesiers (166) en de Germanen (167) af te slaan. Tussen deze oorlogen in voerde hij hervormingen door. In 176 ging hij opnieuw naar de noordelijke grens van het Keizerrijk met de bedoeling deze te verleggen naar de Vistula rivier.

Hij overleed in 180 als gevolg van de pest in het huidige Wenen, nog voordat hij aan zijn invasie kon beginnen. Hij toonde in zijn regeertijd een grote betrokkenheid met de armen in het Rijk en richtte scholen, weeshuizen en ziekenhuizen op. Daarentegen was hij meedogenloos bij de vervolging van de Christenen, die hij als een grote bedreiging van het Rijk zag, vooral doordat ze weigerden de staatsgodsdienst aan te nemen.

De citaten

Het leven van een mens is wat zijn gedachten ervan maken.
Zoals een molensteen alle soorten graan kan vermalen, zo moet een sterke ziel in staat zijn alle gebeurtenissen te accepteren.
De aanleiding van woede is vaak veel minder erg dan haar gevolgen.
Je hebt macht over je geest, niet over de gebeurtenissen buiten jou. Besef dit en je zult kracht vinden.
Wanneer je wakker wordt, denk aan wat een kostbaar voorrecht het is om te leven; om te ademen, om na te denken, om te genieten, om lief te hebben.
Verlies is niets dan verandering.
Beperk jezelf tot het heden.
Bedenk dat het niet de omstandigheden zijn die uw geest in beslag nemen. Het is alleen onze denkwijze erover die verwarring brengt.

Stoïcijnse Filosofie 3/…

In Van Dale’s Groot Woordenboek der Nederlandse taal wordt “stoïcijns” omschreven als: onverstoorbaar, gelijkmoedig, onaangedaan, gelaten. In het gewone taalgebruik noem je iemand stoicijns als hij emotieloos reageert. Met een negatieve bijsmaak.
En daarmee doen we de werkelijke betekenis van het stoïcisme, zoals dat eigenlijk bedoeld is, tekort.

Nu klopt het wel dat het in het stoïcisme gaat over hoe we met onze emoties om moeten gaan. Maar in tegenstelling tot de hedendaagse invulling streven stoïcijnen helemaal niet naar onverstoorbaar zijn. In het stoïcisme gaat het niet om het onderdrukken van je emoties en al helemaal niet over je niet laten kennen.

Het gaat – zoals de filosoof Pigliucci dat zo mooi verwoord – om het bijsturen van je emoties. En dan met name negatieve (in de ogen van de stoïcijnen: verkeerde) emoties. Denk aan emoties als woede en verdriet. Met een ongelukkig leven als resultaat.
Je kunt bijsturen naar de juiste emoties als je begint in te zien waar je wel of geen invloed op hebt. Verdrietig zijn over zaken waar je geen invloed op hebt, is onzinnig. Ook is het onzin om hier veel energie aan te besteden. Waarom zou je je inspannen voor iets waarop je toch geen invloed hebt? Je kunt je beter richten op datgene waar je wel invloed op hebt.

Dit bijsturen van (verkeerde) emoties is niet negatief, eerder het omgekeerde. Je bent op zoek naar de juiste, positieve emoties.

Het stoïcisme gaat dus niet over het onderdrukken of verschuilen van emoties. Emoties zijn menselijk en het uiten daarvan ook. Wat het stoïcisme wel leert is dat we de baas moeten zijn van onze emoties.

Stoïcijnse praktijk

De oorspronkelijke “oude” stoïcijn, Zeno van Citium, was niet zo zeer bezig met het in praktijk brengen van zijn leer, het Stoïcisme of de Stoa. De praktijk kwam veel meer aan de orde bij de “nieuwe” stoïcijnen. De drie belangrijkste zijn Seneca, Epictetus en Marcus Aurelius.
De ‘leer’ van deze drie stoïcijnen is in grote lijnen gelijk, maar verschilt onderling wel in details. Het bijzondere aan deze drie is dat ze perfect weergeven dat er niet één type filosoof binnen het stoïcisme is, maar dat ze zich bevinden in alle lagen van de bevolking. Van slaven (Epictetus), staatsmannen (Seneca) tot de machtigste man uit de Romeinse tijd (Marcus Aurelius).
Het maakt dus niet uit wie of wat je bent, het stoïcisme is toepasbaar voor iedereen.

Les 1

De belangrijkste les van het Stoïcisme is dat er geen ‘goed’ of ‘fout’ is, omdat alles slechts waarneming is. Het label goed of fout dat aan die waarneming wordt gehangen, komt door de interpretatie van de waarnemer. Wat de een ‘goed’ vindt, kan de ander wel ‘fout’ vinden, want interpretatie heeft te maken met levensvisie, achtergrond, ideeën, positie of houding van de waarnemer.
Dus: niets is uit zichzelf goed of fout, maar het zijn onze gedachtes en interpretaties die het zo maken.

Les 2

De stoïcijn zal er altijd voor kiezen om alles als een mogelijkheid of een kans te zien. Ook, of juist, tegenslagen. Bij een tegenslag spelen er twee zaken:

laat je humeur niet bederven, maar zie de tegenslag als iets goeds, een uitdaging of een kans;
vind een ‘workaround’ voor de tegenslag.

Word je ontslagen? Dat is een kans om iets anders toe zoeken.
Is je huwelijk ten einde? Dat is een kans om je leven een tweede start te geven.
Word je ziek? Dat is – in het uiterste geval – een kans om je filosofie en gemoedstoestand te testen en te verbeteren.

Epictetus zei het zo: “Er is slechts één weg naar geluk en dat is op te houden met je zorgen te maken over dingen waar je geen invloed op hebt.”

En in wezen is de uitspraak/gebed van Franciscus van Assisi (1181-1226) daarmee vergelijkbaar:

“Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen.
Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen.
Geef me het inzicht om het verschil tussen beiden te zien.”

Evolutietheorie of Creationisme?

Onlangs las ik wat over de strijd die gaande is tussen de aanhangers van de Evolutietheorie van Darwin en die van een gecreëerde wereld middels een intelligent ontwerp (creationisme / intelligent design).
Ik heb een aantal boeken over dit onderwerp op mijn lijstje staan en ben begonnen met “Ancient Traces” van Michael Baigent. Een schrijver die ik kende als co-auteur, samen met Richard Leigh, van het werk “The Holy Blood and the Holy Grail“, een boek dat in 1982 verscheen.

Ancient Traces

Een van de onderwerpen die Baigent in “Ancient Traces” op de korrel neemt, is de evolutietheorie van Darwin. Darwin stelt dat alle soorten levende wezens zijn ontstaan door evolutie. In zijn theorie zou de best aangepaste vorm uiteindelijk de kans krijgen verder te evolueren.

Onze kennis met betrekking tot de wezens die miljoenen jaren geleden leefden, wordt gehaald uit fossielen en hun vindplaatsen. Volgens Baigent is het vreemd en onverklaarbaar dat we nooit fossielen vinden van de vormen die het niet gehaald hebben. Met andere woorden: waar zijn de fossielen van de niet het best aangepaste vormen?
Darwin heeft ooit zelf gezegd dat het zoeken naar een sluitende verklaring voor de evolutie van het oog hem nachtmerries bezorgde.

In feite pleit Baigent hier voor (een vorm van) creationisme als tegenhanger van de evolutietheorie.

Michael Baigent

Even wat achtergrond over de schrijver. Hij werd geboren als Michael Barry Meehan op 27 Februari 1948 in Nelson, Nieuw Zeeland en overleed op 17 Juni 2013 in Brighton, Engeland. Zijn vader verliet het gezin toen Michael 8 jaar oud was. Hij is toen verder opgevoed door zijn grootvader aan moederskant. Daarom nam hij zijn naam aan. Baigent was samen met Richard Leigh coauteur van het werk “The Holy Blood and the Holy Grail“. Dat boek bevatte de controversiële stelling dat Jezus Christus getrouwd was geweest met Maria Magdalena. Met haar zou hij een kind gekregen hebben. Na zijn kruisiging zou Maria met haar kind naar Zuid-Frankrijk zijn gevlucht.

De heilige graal (San Greal of Sang Real) zou symbool staan voor de bloedlijn van Christus die zich eeuwenlang doorgezet zou hebben. Onder andere door vermenging met grote vorstenhuizen zoals de Merovingen. Een geheim genootschap, de Priorij van Sion, zou over die afstamming gewaakt hebben, deels in samenwerking met de ridderorde van de Tempelieren.

In 2006 spanden Baigent en Leigh een proces aan tegen Dan Brown, de succesauteur van “The Da Vinci code” omdat hij zich op hun werk geïnspireerd zou hebben. De rechter wees die plagiaatklacht toen af omdat veel van dat materiaal ook elders beschikbaar was. Bovendien hadden Baigent en Leigh al veel geld verdiend omdat, na het succes van “The Da Vinci code“, gretig werd gegrepen naar een herdruk van “Holy Blood, Holy Grail“.

Darwin’s nachtmerrie

Terugkomend op de nachtmerries van Darwin: in middels is bekend dat er vele diersoorten met allerlei eenvoudiger vormen van ogen bestaan. Bijvoorbeeld een orgaan dat alleen licht of donker waarneemt, of een netvlies zonder lens. Het oog kan dus ook stapje voor stapje uit primitievere versies zijn ontstaan. Daarbij was elke tussenvorm nuttig voor het organisme. Dus hoewel mutaties willekeurig ontstaan, blijven daarvan alleen de aan het milieu best aangepaste over.

Maar nu terug naar de “Ancient Traces” waarin twijfel wordt gezaaid over de juistheid van de evolutietheorie tegenover die van het creationisme.

Creationisme

Het creationisme is de religieus geïnspireerde overtuiging dat het universum is ontstaan door een scheppingsdaad. Deze scheppingsdaad impliceert een schepper en kan gezien worden als een vrij plotseling en eenmalig gebeuren, maar ook als een geleidelijk en voortgaand proces.

Evolutietheorie

De evolutietheorie is de natuurwetenschappelijke verklaring voor de verscheiden-heid aan soorten op de planeet Aarde. Ze beschrijft het proces waarbij erfelijke eigenschappen binnen een populatie van organismen veranderen in de loop van de generaties. Dit is dan het gevolg van genetische variatie, voortplanting en natuurlijke selectie.

De Vier Kwarten

Lang, heel lang geleden (1985 denk ik), in een ver, heel ver land (Zuid-Korea om precies te zijn), had een oude, blinde waarzegster drie voorspellingen voor mij:

Ik zou carrière maken door te werken met machines;
Ik zou twee kinderen krijgen;
Ik zou achtenvijftig of vijfentachtig jaar oud worden.

Als ze met machines computers bedoelde is voorspelling één uitgekomen. Hetzelfde geldt voor de tweede, al was toentertijd de moeder van die kinderen nog niet in beeld (dat duurde nog vijf jaar). De derde voorspelling tenslotte, zorgde een aantal jaar gelden voor toch wat spanning, toen mijn 59^ste verjaardag in zicht kwam. Ging ik het halen?

Nu kan ik opgelucht ademhalen en ervan uitgaan dat de oude dame vijfentachtig bedoelde en dat ik de vergissing mag wijten aan mijn, door dyscalculie, geteisterde geheugen of de gebrekkige vertaling vanuit het Koreaans (쉰 여덟 is 58 en 여든 다섯 is 85).

Dus op weg naar die vijfentachtig!

Filosofietje

En dat brengt mij op mijn filosofietje van de vier kwarten. Als je vijfentachtig mag worden, kun je je leven verdelen in vier kwarten van ieder ruim eenentwintig jaar.

Het eerste kwart is bedoeld voor een onbezorgde jeugd.
In het tweede kwart wordt er gestudeerd en carrière gemaakt.
Het derde kwart zorgt voor het sluiten van een huwelijk, het afbetalen van een hypotheek en het opvoeden van kinderen.
En dan mag je in het vierde kwart weer in alle rust van het leven genieten.

Zo is en zal mijn leven verlopen, maar er zijn mensen die kwart twee en drie omwisselen. Helaas zijn er ook die nooit aan het vierde kwart zijn toegekomen…

Paul Morphy 5/…

1858

Morphy’s geschiedenis

Op 8 juni vertrok Morphy naar Engeland per schip, de Arabia. Hij had redenen om aan te nemen dat Staunton een match zo willen spelen als Morphy naar Engeland kwam.
Morphy kwam op 21 juni aan. De datum was zo gekozen omdat er op 24 juni een sterk bezet toernooi in Birmingham zou beginnen. Maar toen hij aankwam hoorde hij pas dat het toernooi was verschoven naar 24 augustus.
Dit gaf hem de handen vrij om een ronde te maken langs diverse belangrijke Engelse schaakclubs, waaronder St. George’s en Simpson’s.
Bij zijn eerste of tweede bezoek aan St. George’s, ontmoette hij Staunton, maar die weigerde Paul’s verzoek om een vriendschappelijke partij te spelen.
Uiteindelijk zou de match met Staunton nooit plaatsvinden, maar de twee speelden wel twee consultatiepartijen tegen elkaar: Morphy/Barnes tegen Staunton/Owens. Morphy/Barnes won beide keren.
Morphy eerste partijen in Engeland waren tegen Thomas Wilson Barnes, een sterke clubspeler. Barnes is uiteindelijk de speler met de beste score tegen Morphy – 8x gewonnen en 19x verloren. Wel waren alle partijen vriendschappelijk.

Voor de verandering hieronder een partij die Morphy verloor en wel tegen deze Barnes, die een zeer provocerende opening speelde:

(klik op de zet en je ziet een diagram)

Omdat Staunton een match ontliep, speelde Morphy er een tegen Löwenthal tegen een inzet van 100 pond.
Die match werd gespeeld van 10 tot 19 juli en Morphy won met 9-3. De gewonnen inzet gebruikte Morphy om Löwenthal meubels voor zijn nieuwe huis kado te doen.
Een andere match speelde Morphy tegen Reverend John Owens, dominee te Hooton, Cheshire, die, vanwege zijn positie in de kerk, speelde onder het pseudoniem, Alter.
Om een idee te geven van zijn speelsterkte: in het London tournooi van 1862, won Owens de 3^e prijs achter Anderssen en Paulsen, maar voor Steinitz, Barnes, Löwenthal en Blackburne.
Morphy gaf hem een voorgift van pion en zet (ofwel Morphy speelde steeds zwart en zonder c-pion).
Ze speelden om een ivoren schaakspel en het duurde slechts een paar dagen. Morphy won 5 partijen en speelde er 2 remise, genoeg om de match te winnen.
Het toernooi in Birmingham was aanstaande en Staunton speelde er in mee.
Morphy zag uiteindelijk af van deelname, omdat hij bang was dat Staunton hun onderlinge partijen in dat toernooi zou gebruiken als excuus om onder zijn “match” verplichtingen uit te komen.

Frederick Milnes Edge schreef het boek The Exploits and Triumphs in Europe of Paul Morphy, the Chess Champion in 1859.
Hij ontmoette Paul tijdens het First American Chess Congress waar hij een administratieve rol vervulde.
Toen Morphy naar Engeland ging, bood Edge zich aan als secretaris en personal assistent.
He was voortdurend in Morphy’s gezelschap, maar aan het einde van Morphy’s Europese reis kregen ze onenigheid. Waarschijnlijk vanwege het boek dat Edge wilde uitbrengen.
Veel details over Morphy zijn bewaard gebleven door de notities die Edge maakte.

Omdat een mogelijke match met Staunton was uitgesteld tot november, besloot Morphy door te reizen naar het vasteland.
Op 31 augustus ging hij samen met Edge aan boord van een stoomschip naar Calais. Daar reisden ze per trein door naar Parijs, hoewel Morphy behyoorlijk last had van zeeziekte.
In Parijs besloten ze te gaan eten in Café de la Régence, niet zo zeer vanwege de schaakhistorie aldaar, maar om de lokale schaakprofessional, Daniel Harrwitz , te ontmoeten.
Deze bleek een paar dagen de stad uit te zijn.
Ze keerden de volgende dag terug naar het café. Morphy speelde daar een paar vriendschappelijke partijen en ook een match met Lecrivain met een voorgift van pion en twee zetten. Morphy won alle partijen.
Toen Harrwitz weer was teruggekeerd, daagde Morphy hem direct uit voor een match.
Harrwitz was niet erg happig, en stelde voor een vriendschappelijk partijtje te spelen. Harrwitz speelde het Koningsgambiet en won. Dat trok hem over de streep om het aanbod van Morphy alsnog te accepteren.
De afspraken die ze maakten hielden onder meer in dat er geen gebruik gemaakt zou worden van secondanten en dat de inzet 295 francs zou zijn.
Op 5 september werd de 1^e partij gespeeld en die werd door Harrwitz gewonnen. Na de partij voelde Harrwitz brutaalweg Morphy’s pols en zei tegen de omstanders: “Well, this is astonishing! His pulse does not beat any faster than if he had won the game!“
Harrwitz won ook de 2^e partij. Toen ze terugliepen naar het hotel zei Edge tegen Morphy dat hij had gehoord dat de mannen, die op Morphy’s matchoverwinning hadden ingezet, bezorgd waren. Morphy antwoordde daarop: “How astonished all these men are going to be. Harrwitz will not win another game.“
En inderdaad: Morphy won de volgende 3 partijen.
Nu werd Harrwitz bezorgd en zijn grootspraak verdween. Hij deed voor alsof hij ziek geworden was en vroeg om 10 dagen uitstel. Vreemd genoeg speelde Harrwitz gedurende deze periode zijn gebruikelijke partijen in het café.
Op 23 september pakten ze de draad weer op en Morphy won opnieuw. Harrwitz vroeg opnieuw om uitstel.
Gedurende dit uitstel speelde Morphy zijn beroemde blindsimultaan in Café de la Régence. In de 10 uur die dit spektakel duurde, verliet Morphy nooit zijn stoel en dronk of at niets.
De volgende dag zou de Harrwitz match weer verder gaan, maar Morphy bleek een stevige verkoudheid opgelopen te hebben. Hij werd geadviseerd om op zijn beurt om uitstel te vragen, maar daar wilde Morphy niets van weten: “I would sooner lose a game than that anyone should think I had exhausted myself by a tour de force as some will do if I am absent at the proper hour.”
Harrwitz eiste nu dat de partijen in een aparte kamer (in plaats van midden in het café) gespeeld zouden worden. De partij eindigde in remise. Edge merkte over het eind van die partij op “Morphy’s feverish state told upon him, and he committed an oversight which lost him a rook, when within a move or two of winning. It was so stupid a mistake, that he immediately burst out laughing at himself. Harrwitz picked off the unfortunate rook with the utmost nonchalance, as though it were the result of his own combination, and actually told me afterwards, “Oh, the game was a drawn one throughout““.
Na weer een paar dagen uitstel verloor Harrwitz opnieuw. En weer vroeg hij om een fors aantal dagen uitstel, maar nu weigerde Morphy. Harrwitz gaf zich daarop per brief gewonnen.
Morphy zag af van de gewonnen inzet, maar stuurde die naar Adolph Anderssen, die zijn volgende match tegenstander zou zijn. Daarmee kon Anderssen zijn reiskosten van Breslau, Duitsland naar Parijs betalen.

Nu een match met Staunton van de baan leek, wilde Morphy doorreizen naar Duitsland om het daar op te nemen tegen de beste spelers. Maar heimwee en zijn zwakke gezondheid deden hem daar van af zien.
Die zwakke gezondheid was ook de reden waarom dokters hem adviseerden om ook voorlopig af te zien van de terugreis naar Amerika.
Anderssen had intussen de uitnodiging om naar Parijs te komen en een match te spelen geaccepteerd.
Anderssen was wiskundeleraar van beroep en gebruikte de Kerstvakantie om naar Parijs te reizen.
Hij arriveerde daar op 15 december en trof Morphy met griep in bed. De dokters hadden bij hem, “ter genezing”, een aderlating toegepast, wat hem bhoorlijk verzwakt had.
Maar toen hij hoorde dat Anderssen was gearriveerd, zei hij tegen Edge: “I have a postivie chess fever coming over me. Give me the board and pieces and I’ll show you some of Anderssen’s games…. (hij liet de Evergreen partij zien) …There, that shows the master!“
Anderssen vond het eigenlijk geen goed idee om onder deze omstandigheden de match te beginnen. Maar Morphy wist dat Anderssen’s vrije dagen beperkt waren, dus haalde hem over om toch te gaan spelen.
Ze kwamen overeen dat de eerste die 7 partijen won, ook de match gewonnen had en dat ze slechts voor de eer zouden spelen.
Omdat Anderssen nog nooit in Parijs geweest was, en er nog een paar dagen waren voordat de match zou beginnen, liet Edge hem de stad zien.
Uiteindelijk kwamen ze uit in Café de la Régence waar Anderssen zijn oude nemesis, Harrwitz, ontmoette (Harrwitz kwam oorspronkelijk ook uit Breslau).
Omdat ze er niet uitkwamen wie nu het vaakst van de ander had gewonnen, werd besloten om ter plekke de issue te beslechten. Van de 6 partijen won Anderssen er 3, Harrwitz 1 en er waren 2 remises.
Op 20 december, na 2 weken in bed gelegen te hebben, was Morphy weer in staat om, met ondersteuning van Edge, naar de ruimte in het hotel te lopen waar de match gespeeld zou worden.
Die ruimte was een kamer in Morphy’s hotel, het Breteuil op 1 Rue du Dauphin.
In de kamer waren de volgende personen aanwezig: Eugène Lequesne, Saint Amant, Jules Arnous De Rivière, Jean Prèti, Paul Journoud (journalist), Carlini, Frederick Edge, Mortimer en Johnson (New York Times correspondent).
Die laatste schreef het volgende over de ontmoeting: “…Nothing could be more unlike than the physique of the two players. Mr. Morphy is a frail, small boy, with a fine face and head, and a modest, almost timid, air. Prof. Anderssen, on the contrary, is a tall man, slim, about fifty years of age, with a small, bald head, a slight stoop in the shoulders, lively black eyes, a clean-shaven face, and a decidedly German cast of features. He is a quiet, gentlemanly man, with a sympathetic expression of the face, which immediately predisposes in his favor…”
In het Café de la Regence stonden demonstratieborden waar liefhebbers de partijen konden volgen. Koeriers liepen elk halfuur op en neer om de gespeelde zetten op te halen.
Morphy’s zag er zo belabberd uit, dat Anderssen zich afvroeg of hij wel in staat was om te spelen. Maar Morphy stelde hem gerust: met zijn brein was niets aan de hand.
In de 1e partij had Morphy wit en hij zette Anderssen het Evans Gambiet voor. Een gambiet dat Morphy, met zowel wit als zwart. wel 80x speelde en slechts 2x verloor. Maar dit keer verloor hij opnieuw en dat overtuigde hem ervan dat “the Evans Gambit is indubitably a lost game for the first player, if the defense is carefully played; inasmuch as the former can never recover the gambit pawn, and the position, supposed to be aquired in the outset, cannot be maintained.” Er was nog wat opmerkelijks aan deze partij: Morphy gebruikte veel meer tijd dan zijn tegenstander. Dat was nog niet eerder gebeurd!
De match begon op 20 december en eindigde op 28 december met 7 gewonnen partijen voor Morphy, 2 voor Anderssen en 2 remises.
Na elke partij wandelde Anderssen naar Café de la Régence en gebruikte de telegraaf om de partij door te sturen naar Berlijn en Leipzig voor zijn Duitse volgers.

Paul Morphy 4/…

1857

Morphy’s geschiedenis

Paul wordt voorzitter van de New Orleans Chess Club en Charles Amedee Maurian de secretaris.
In januari speelt Paul vier partijen tegen Judge Meek, en wint ze allemaal.
Op 7 april krijgt Paul zijn Bachelor of Laws (L.L.B.) van de University of Louisiana. Hij spreekt dan vloeiend Engels, Frans, Spaans en Duits. Hij is echter niet oud genoeg om als advocaat aan te treden (wettelijke leeftijd daarvoor is 21 jaar). Er wordt beweerd dat Paul bijna de gehele Louisiana Civil Code uit het hoofd kent.
In april krijgt Paul een uitnodiging van de New York Chess Club om mee te doen aan het First American Chess Congress in New York, te houden in oktober. Het doel van dit congres is “of ascertaining the feasibility and propriety of a general assemblage of the chess players resident in America.”
Het congress zou bestaan uit 3 verschillende toernooien: the Grand Tournament, the Minor Tournament, en the Problem Tournament.
In eerste instantie wees Paul de uitnodiging af vanwege het recente overlijden van zijn vader, maar zijn oom Ernest drong er op aan dat hij toch zou gaan. Toen het telegram waarin Paul’s deelname werd bevestigd in New York aankwam, verklaarde Louis Paulsen (1833-1891) dat Paul er vandoor zou gaan met de eerste prijs.
Zie meer over Paulsen hieronder.
Judge Meek was dezelfde mening toegedaan, maar kreeg als repliek: “Because he beats you, Judge, you think he must necessarily beat everyone else.”

Morphy in New York

Op 23 september vertrekt Paul aan boord van de stoomboot Benjamin Franklin naar Cincinnati, waar hij een paar dagen later aankomt. Van daar met de trein naar New York City, waar hij 4 oktober arriveert en zijn intrek neemt in het St. Nicholas Hotel.
Op 5 oktober, voordat het Grand Tournament zou starten, was er in de New York Chess Club (19 East 12th Street in Manhattan) gelegenheid om wat partijen te spelen.
Paul wint een partij van Frederick Perrin (1815-1889), de secretaris van de New York Club.
Op het moment dat ze een tweede partij gaan spelen komt Charles Stanley (1819-1901) binnen. Perrin staat op om zijn plaats aan Stanley af te staan. Deze speelt vervolgens vier partijen met Paul en verliest ze allemaal.
Het Congress start op 6 oktober om 11:00 in de gehuurde ruimte van Descombes Rooms at 764 Broadway in New York. De New York Chess Club blijkt te klein.
Paulsen geeft op 10 oktober op 4 borden een blindsimultaan. Paul is een van de deelnemers, maar hij speelt ook blind. De toeschouwers werd $1 gevraagd om het spektakel mee te maken. Paulsen wint 2x, speelt 1x remise en verliest van Paul.
Het eerste American Chess congress eindigt op 10- november. Winnaar is Paul, gevolgd door Paulsen als 2^e en Lichtenheim als 3^e. William Homer uit Brooklyn wint het Minor Tourney.

Louis Paulsen

Hij werd geboren in Duitsland en was een van de grote meesters van de 19e eeuw.
Louis emigreerde naar de Verenigde Staten – hij was zijn andere broer Ernest in 1854 gevolgd tot in Dubuque, Iowa, een stadje in de Amerikaanse Midwest. Hij werkte er als boekhouder op het landbouwbedrijf van zijn broer. Toen hij bekendheid kreeg als sterk speler en vooral goed blindsimultaangever (tegen zwakke tegenstand weliswaar), werd hij uitgenodigd voor de First American Chess Congress.
Als schaker legde zich daar vooral toe op de theorie van het schaakspel en heeft ruim twintig openingsvarianten geïntroduceerd.
Aan het bord was hij een zeer taaie verdediger, een correct speler, maar vooral een trage speler – hij wou geen fouten maken en was – mede door zijn gebrek aan openingskennis in het begin van zijn carrière – een sterk verdediger geworden.
Maar Paulsen werd het slachtoffer van zijn eigen streven naar foutloosheid: de schaakklok werd ingevoerd en het duurde even voor hij zich had aangepast: vaak verloor hij goed opgezette partijen in tijdnood.
In matches was zijn speelstijl een voordeel: hij verloor dan ook geen enkele match, waarbij aangetekend moet worden dat matches tegen Morphy alsook tegen Steinitz niet doorgingen.
Hieronder de bekendste partij uit hun match in de finale van de First American Chess Congress:

(klik op de zet en je ziet een diagram)

*Deelnemers aan First American Chess Congress kiebitzen bij de partij Paulsen-Morphy*

Morphy’s geschiedenis (vervolg)

Gedurende de tijd dat Paul in New York is, speelt hij 94 gelijke partijen, waarvan hij er 85 wint, 4 verliest en 8 gelijkspeelt.
In 159 partijen geeft Paul een voorgift, waarvan hij er 104 wint, 36 verliest en 19 gelijkspeelt.
Er waren ook 3 blindpartijen: 2 gewonnen en 1 gelijk.
De consultatie partij tegen Fiske, Fuller en Perrin wordt door Paul verloren.
Na het congress is er gesuggereerd dat een Europese meester naar Amerika moet komen om een match met Paul te spelen. Als de Britse meester Howard Staunton (1810-1874) dit hoort, schrijft hij in zijn wekelijkse column: “The best players of Europe are not chess professionals, but have other and more serious things to occupy their minds with.”
Paul’s vrienden in New Orleans sturen inderdaad een uitnodiging aan Staunton, maar deze wijst het af. Als Paul naar Europa komt, ben ik klaar voor hem meldt hij daarbij.

Wereld geschiedenis

Op 3 maart wordt de grootste slave auction in United States history gehouden. Gedurende 2 dagen verkoopt Pierce M. Butler 436 slaven, die al weken werden vastgehouden in de paardenstallen van het racecircuit van Savannah, Georgia.
De Supreme Court of the United States besluit op 6 maart dat Blacks are not citizens and slaves can not sue for freedom, waardoor de tegenstellingen in het land richting de American Civil War gaan (de uitspraak wordt pas teruggedraaid als het 14th Amendment wordt aangenomen in 1868).
New York beleeft op 23 maart de wereldprimeur van de personenlift.
Op 18 juli begint de Utah War (1857–1858), ook bekend als de Utah Expedition, de Utah Campaign, Buchanan’s Blunder, de Mormon War of de Mormon Rebellion. Het was een gewapend conflict tussen de Mormonen in Utah en het leger van het United States government. Aanleiding was de bemoeming, in de lente van 1857, van een non-Mormon, Alfred Cumming, als governeur van de Utah Territory, door President James Buchanan. Dit werd niet in dank aanvaard door de Mormonen, die de wapens oppakten. De confrontatie duurt een jaar.
De American Chess Association wordt op 6 oktober opgericht en het eerste Amerikaanse schaaktoernooi georganiseerd.
De Panic of 1857 start op 13 oktober: de banken in New York sluiten hun deuren en gaan pas weer open op 12 december. Vanwege de uitvinding van de telegraaf door Samuel F. Morse in 1844, was the Panic of 1857 de eerste financiele crisis die zich razendsnel over de Verenigde Staten verspreidde. Daarna was de rest van de economische wereld aan de beurt, zodat dit ook de eerste wereldwijde financiele crisis werd!
Op 24 oktober wordt Sheffield FC opgericht, door de FIFA erkend als oudste voetbalclub ter wereld.
In dit jaar wordt in Nevada het zilvererts van de Comstock Lode ontdekt, wat tot een zilverkoorts leidt.

*Run op de Seamen’s Savings’ Bank tijdens the Panic of 1857*

Paul Morphy 3/…

1852

Morphy’s geschiedenis

Paul leert Charles Amedee Maurian (1838-1912) het schaakspel. Charles werd zijn beste vriend (voor het leven). Ze gingen samen naar het Spring Hill College, in Mobile, Alabama.
Charles werd op 21 mei 1938 geboren in New Orleans. Zijn vader was Judge Charles A. de Maurian, rechter aan de Parish and City Civil Court. Zijn moeder was (voor haar huwelijk) Miss Lasthenie Peychaud, een Française.
Op 2 december 1912 overleed Charles.

Wereld geschiedenis

Op 1 januari wordt de postzegel in Nederland ingevoerd.
In Nederland wordt op 1 juli de Haarlemmermeer drooggelegd. Er was besloten de droogmaking volledig met stoomkracht te verrichten. Een unicum in die tijd, want tot dan werden vooral windmolens gebruikt. De bedoeling was de benodigde machines in Nederland te laten bouwen, maar de laagste Nederlandse inschrijver zat veertig procent boven die uit het buitenland. Daarom kreeg een Engels bedrijf de opdracht. Na het droogvallen duurde het nog tot 11 juli 1855 voordat de Haarlemmermeer een gemeente werd.
Franklin Pierce (1804-1869) wordt op 2 november de 14^de President van de VS. Hij werd president in een ogenschijnlijk rustige tijd. De Verenigde Staten leken de dreiging van een splitsing weerstaan te hebben, dankzij het Compromis van 1850. Door de aanbevelingen van zuidelijke adviseurs op te volgen, hoopte Pierce, afkomstig uit New England, een nieuwe dreiging van afscheiding te vermijden. Maar zijn strategie, die de rust niet kon bewaren, versnelde het uiteenvallen van de unie.

*Eerste postzegel van 5 cent in Nederland met Willem III*

1853

Morphy’s geschiedenis

De 16-jarige Paul speelt een blindpartij tegen Jesuit Father Beaudequin (1827-1909) op Spring Hill College (aldus een van Paul’s klasgenoten).

Wereld geschiedenis

Op 24 juni koopt de VS (wat we nu kennen als) Arizona en New Mexico van Mexico.

1854

Morphy’s geschiedenis

Charles Maurian wint een match met Paul in New Orleans (+6-5=1), maar Paul speelde met diverse soorten materiaal minder.
De eerste (bewaard gebleven) foto wordt van Paul genomen.
Paul raakt geinteresseerd in astronomie. Op Spring Hill College wordt hij lid van de Philomathic Society (voor liefhebbers van de natuurwetenschappen). Hij geeft een presentatie over de ontdekking van Neptunes (kort daarvoor ontdekt (1846)). Paul’s oudere broer, Edward, was de secretaris en vice-president van de Philomathic Society.

*De eerste (bewaard gebleven) foto van Paul uit 1854*

Wereld geschiedenis

Op 30 januari krijgt het Bureau des longitudes opdracht van de Franse regering om onderzoek te doen naar standaardisatie van de tijd (zie hieronder voor de Nederlandse situatie). De belangrijkste taken van het bureau waren:
- het oplossen van astronomische problemen verbonden aan de plaatsbepaling op zee (lengtebepalingen). Dit was van strategisch belang voor Frankrijk in verband met de toenmalige overheersing der zeeën door de Britse vloot;
- het berekenen en publiceren van de efemeriden (tabellen die de posities aangeven van een hemellichaam voor een reeks van toekomstige tijdstippen);
- het vastleggen van een nauwkeurige tijdsbepaling voor gans het Franse grondgebied inclusief dat van de overzeese gebieden;
- het organiseren van wetenschappelijke expedities op het gebied van geofysica en astronomie.
- Verder trad het comité op als raadgevend orgaan bij het oplossen van tal van wetenschappelijke problemen.
In Rippon (Wisconsin) wordt op 28 februari de Republikeinse Partij opgericht. Doel is om uitbreiding van de slavernij te voorkomen.
Engeland en Frankrijk verklaren op 28 maart de oorlog aan Rusland (en dat is het begin van de Krim oorlog). Aanleiding was een conflict over het beheer van bedevaartplaatsen in Palestina. Rusland eiste in 1853 het recht om niet alleen de orthodoxe kerk, maar ook alle orthodoxe inwoners van het rijk te beschermen. De regering in Istanboel weigerde. Ze werd daarbij gesteund door Frankrijk en Groot-Brittannië. Met name het laatste land wilde verdere uitbreiding van de Russische macht aan de Zwarte Zee voorkomen.
De Amerikaanse admiraal Perry, tekent op 31 maart een verdrag met de shogun in Japan om Japanse havens open te stellen voor Amerikaanse schepen. Dit is het einde van ruim twee eeuwen isolatie van Japan. Ter voorbereiding op zijn reis naar het oosten, las commodore Perry veel boeken over Japan. Hij ging zelfs advies inwinnen bij de japanoloog Philipp Franz von Siebold, die acht jaar in de Nederlandse handelspost op het eilandje Dejima had gewoond.

De tijd in Nederland

Ook in Nederland waren de snel toenemende communicatiemogelijkheden die tot standaardisering van de klok noopten. In de periode tot 1900 waren er drie soorten tijdrekening in zwang.
Veel torenklokken werden met behulp van een zonnewijzer gecorrigeerd op de “juiste” stand. Omdat in het oosten van Nederland de zon eerder opkomt dan in het westen, liepen de torenklokken daar een kwartier voor.
Een deel van de Nederlandse gemeenten had intussen de stand van de klok van de Amsterdamse Westertoren, geaccepteerd als de “ware” tijd.
De spoorwegen en de post- en telegraafdienst, met een landelijk net, konden met deze twee verschillende tijden niet overweg. Zij besloten tot een derde standaard, namelijk de West-Europese tijd, zoals gemeten in Greenwich.
De vastgestelde tijd van Greenwich kon ook opgevat worden als een uitdrukking van de macht van het Britse Rijk waar de zon nooit onderging.
De “tijdkwestie” ontaardde daardoor in een nationaal debat. Uiteindelijk hakte de regering in 1909 de knoop door. De Amsterdamse tijd werd de nationale standaard. Nederland werd, door twintig minuten af te wijken van Greenwich, een beetje een buitenbeentje in Europa.
Na de inlijving in het Duitse Rijk kreeg Nederland op 16 mei 1940 de Midden-Europese tijd opgelegd. Onder dat regime leven wij nu nog steeds.

1855

Morphy’s geschiedenis

Op 1 maart, reist de 18-jarige Paul naar Mobile, Alabama en speelt daar drie partijen met Judge Alexander Beaufort Meek (1814-1865). Deze werd later de President of the American Chess Congress (in 1857). Paul wint alle drie de partijen (een daarvan staat hieronder).
Op dezelfde dag verslaat hij ook Dr. Ayres uit Alabama in twee partijen.
In november, na geslaagd te zijn van het Spring Hill College, schrijft Paul zich in op de Law School van de University of Louisiana in Lafayette, Louisiana.

(klik op de zet en je ziet een diagram)

Wereld geschiedenis

Op 2 januari wordt King Camp Gillette, Amerikaans uitvinder van het scheermesje geboren (hij is overleden in 1932).
De spoorlijn Utrecht-Rotterdam wordt op 20 juli in gebruik genomen.
De Schot David Livingstone (1813-1873) ontdekt op 17 november de Victoria-watervallen. Livingstone was in Afrika begonnen met zendingswerk. In 1854 ging hij stroomafwaarts over de Zambezi en ziet dan als eerste niet-Afrikaan de gigantische watervallen.

*De Victoria Watervallen tussen Zambia en Zimbabwe*

1856

Morphy’s geschiedenis

Ernest Morphy zendt op 10 juni een partij en het enig bekende schaakprobleem (mat in 2) van Paul, naar de New York Clipper. Dat probleem wordt op 28 juni gepubliceerd (zie hieronder).
Op 20 augustus plaatst Ernest Morphy een advertentie in Leslie’s Illustrated Newspaper met als titel: “Chess Challenge Extraordinary.” Elke schaakspeler in de United States werd uitgedaagd om naar New Orleans te komen en tegen Paul te spelen voor een inzet van $300 de man. Niemand reageerde.
Op 22 november overlijdt Paul’s vader, Alonzo Morphy, 58 jaar oud, in New Orleans. Alonzo liet een erfenis na van $146,162.54 (meer dan $3 millioen tegen huidige koers) plus 2 vrouwelijke slaven (die $1,700 waard waren).

Wereld geschiedenis

Op 30 maart maakt de Vrede van Parijs een einde aan de Krimoorlog. Het Osmaanse Rijk herkrijgt zijn oude omvang. Het Osmaanse Rijk was een islamitisch wereldrijk dat bestond van 1299 tot 1922. Het was gesticht door Osman I van Turkse afkomst.
Sigmund Freud, Oostenrijks psycholoog en psychiater, wordt in dit jaar op 8 mei geboren (hij is overleden in 1939).
In het vijfde jaar van zijn ballingschap koopt Victor Hugo op 16 mei, Hauteville House op Guernsey, waar hij tot de val van Napoleon III zal wonen.
100 jaar later, op 18 juli, wordt J.H.W. Heesen in Breda geboren.
Op 4 november wordt James Buchanan (1791-1868) de 15^de President van de VS. Hij was (en is tot heden) in de lijst van presidenten van de Verenigde Staten de enige vrijgezel-president. Er zijn historici die de afwezigheid van een vrouw in zijn leven toeschrijven aan een celibataire levensstijl. Het kan ook zijn dat hij aseksueel was. Veel meer historici geloven echter dat het goed mogelijk is dat Buchanan homoseksueel was. Hij wordt bekritiseerd vanwege het gemis van positieve acties om te voorkomen dat het land weg zou glijden in een neerwaartse spiraal. Dat resulteerde uiteindelijk in de Amerikaanse Burgeroorlog.
In 1856 ontdekt men in het Neanderthal, tussen Düsseldorf en Elberfeld, menselijke overblijfselen die afkomstig blijken van een uitgestorven soort, de Neanderthalers. Zij moeten als een ondersoort van de Homo Sapiens gezien worden. Er werden er uiteindelijk 12 complete skeletten en restanten gevonden. Het eerste neanderthaler-skelet bleek achteraf te zijn ontdekt door Schmerling in de grotten van Engis nabij Luik in 1829. Dat werd echter toen nog niet als zodanig herkend.